16 Haziran 2012, 15:04 | #11 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: 4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari Ü N İ T E 12 Yatırım kararları :İşletmenin hangi alanlara, ne miktarda ve ne zaman yatırım yapacağını belirler. Finansman kararları :İşletmelerde planlanan yatırımların ne kadarının öz sermaye ile ne kadarının da borçla finanse edileceğini belirler. Ekonomik, siyasal ve yasal koşullar 1 )Ödemeler dengesiyle ilgili politikalar Ödemeler bilançosu :Ülkenin yerleşikleri ile yerleşik olmayanları arasındaki tüm ekonomik işlemlerin sistematik biçimde tutulan kayıtlarıdır. 2 )Para politikaları :Ödemeler dengesini, enflasyonu, istihdamı ve ekonomik büyümeyi etkileyebilmek için, fonların elde edilebilirliğini ve maliyetini kontrol etmektir. 3 )İktisadi kalkınma politikaları :Ülkeler iktisadi kalkınmalarını hızlandırmak için uluslar arası işlemelere girdilerin önemli bir bölümünü yerel piyasalardan sağlanması gibi baskılar uygularlar. Joint Venture :İki veya daha fazla işletmenin belirli bir faaliyeti birlikte başarmak üzere kaynaklarını birleştirerek oluşturdukları ortaklıklardır. 4 )Vergi politikaları :Yabancı yatırımları çekmek için başta çeşitli vergi üstünlükleri yapıp daha sonra bunları kaldırabilirler. 5 )Politik risk :Genelde politik istikrarın olduğu ülkeler tercih edilir. Döviz :Nakde en kolay dönüştürülen araçlardır. Döviz piyasası :Yabancı paraların alınıp satıldığı ya da bir ulusal paranın diğer bir ulusal paraya dönüştürdüğü piyasalardır.Londra, New York ve Tokyo sırası ile en büyük döviz piyasalarıdır. Efektif :Nakit şeklindeki yabancı paralara denir. Arbitraj :Fiyat farklarından yararlanmak üzere finansal varlık veya finansal olmayan varlıkların aynı veya piyasalarda alınıp satılmasıdır. Çapraz kur :Dolara bağlı olarak diğer paralar arasındaki kurun hesaplanmasına denir. Kur marj ( Spread ) :Döviz alış kuru ile döviz satış kuru arasındaki farktır. Borçlu işlem :İthalat, dış ülkelere yapılan seyahat harcamaları, dış ülkelere yapılan finansal yatırımlardır. Dış fazlalık :Alacaklı işlemlerin, borçlu işlemlerden daha fazla olması durumudur. Dengesizlik :Alacaklı ve borçlu işlemler arasındaki farklılıktır. İnterbank kuru :Bankaların kendi aralarındaki 1 milyon doların üstündeki işlemlere uyguladıkları kurlara denir. Vadeli döviz piyasaları Vadesiz döviz piyasası ( Spot ) :Belirli bir kur üzerinden değiştirilmesi düşünülen dövizlerin taahhüt edilmesiyle, taahhüt edilen dövizlerin değişiminin aynı zamanda olmasıdır. Vadeli döviz piyasası :Anlaşma ile taahhüt edilen dövizlerin fiilen değiştirilmesi, taraflarca belirlenen günde yapılmasıdır. Vadeli döviz primi :Vadeli teslim kurunun, spot döviz kurundan yüksek olmasıdır. Vadeli kur iskontosu :Vadeli kur spotunun döviz kurundan daha düşük olmasıdır. Düz ( Flat ) kur :Vadeli ve spot döviz kurunun eşit olmasıdır. Forward :Alıcı ve satıcısına belirli bir ürünün, önceden belirlenmiş bir fiyattan önceden belirlenmiş gelecekteki bir tarihte teslimini öngören bir işlemdir. Forward döviz kuru :Gelecekteki bir zamanda teslim edilecek dövizin fiyatıdır. Forward sözleşmeler :Alıcı ve satıcıdan başka üçüncü bir taraf olmadan, alıcı ve satıcının istedikleri miktarda ve sürede yapılır. Futures sözleşmeler :Döviz, hazine bonosu, tahvil, mal gibi finansal veya finansal olmayan değerleri belli bir tarihte , belli bir fiyattan organize bir piyasadan alma veya satma sözleşmesidir. Opsiyon sözleşmesi :Bir real ya da finansal varlığın belirli bir sürede, önceden belirlenmiş bir fiyattan satın alma ya da satma hakkı veren sözleşmedir. Döviz alış opsiyonu :Yabancı bir parayı belirli bir fiyattan önceden belirlenmiş sürede satın alma hakkı veren sözleşmelerdir. Döviz satış opsiyonu :Bir yabancı parayı sabit bir fiyattan belirli bir sürede satma hakkı veren bir sözleşmedir. Avrupa türü opsiyon :Opsiyon hakkı sözleşme süresinin sonunda kullanılmaktadır. ABD türü opsiyonlar :Opsiyon hakkı, sözleşme süresince istenildiği zaman kullanılmaktadır. Uygulama fiyatı :Opsiyon sözleşmelerinde opsiyonun hangi fiyattan uygulanacağını gösteren fiyata denir. Borsa opsiyon sözleşmeleri :Döviz türleri, uygulama fiyatları, en düşük işlem miktarı ve vade tarihleri standartlaştırılmıştır. Para swapı :Bir yabancı paraya bağlı olan aktif ve pasifleri başka bir paraya çevirmede kullanılmaktadır. Faiz swapı :Kredi değerliliği farklı olan işletmelerin sabit faizli ve değişken faizli kredilerinin değiş tokuş edilmesidir. Döviz kuru riski :Döviz kurlarında ortaya çıkabilecek değişmelerden kaynaklanan zarar etme olasılığıdır. Muhasebe kur zararı :Ana işletmenin bulunduğu ülke parasının yavru işletmelerinin bulunduğu ülke parası karşısında değer kazanması sonucunda muhasebe kur zararı ortaya çıkar. Muhasebe kur kârı :Ana işletmenin bulunduğu ülke parasının yavru işletmelerinin bulunduğu ülke parası karşısında değer kaybetmesi sonucunda muhasebe kur kârı ortaya çıkar. Döviz alacak ( artı pozisyon ) :Borçlar lehine olan pozisyondur. Döviz borçları ( eksi pozisyon ) :Alacak lehine pozisyondur. Ekonomik risk :Döviz kurlarındaki dalgalanmaların, uluslar arası işletmenin değeri ( nakit akışları ) üzerindeki etkidir. Döviz kuru sistemleri Sabit döviz kuru sistemleri :Dış ödemeler bilançosunu dengelemek için yürürlüğe konulan dolaysız emir ve yasaklarla döviz kullanımını kontrol altında tutmaktır.Fiyatı merkez bankası belirler.Uzun süre sabit tutulan döviz kuru develüasyon veya revalüasyonla değiştirilmektedir. Ayarlanabilir sabit kur sistemi :Bretton Woods para sistemi ile oluşturulmuştur.Döviz kurları arz ve talebe göre alt ve üst limitler içinde dalgalanabilmektedir.Üstünlüğü limitler arasında meydana gelebilecek değişiklikler daha kolay tahmin edilebilmektedir. Esnek kur sistemi ( Kirli floating ) :Dalgalı kur yada floating olarak da adlandırılan bu sistemde dalgalanmalara sınır konulmamakta ve merkez bankalarının müdahalesi olmamaktadır.Müdahaleler döviz arz ve talebi dikkate alınarak gizli kararlar ve ölçüler içinde yapılmakta olup bu da döviz kuru riskini arttırmaktadır. Karma kur sistemi Yönetimli dalgalanma :Dövizin piyasadaki arz ve talebe göre belirlenmesi ilkesinden hareket edilmekle birlikte aşırı dalgalanmalarda müdahale söz konusudur. Pariteler kur sistemi :Belirlenen kurlar belirli aralıklarla ve fiyat istatistikleri gibi kamuya açıklana bir kısım göstergelere bağlı olarak değiştirilmektedir. Parasal birlikler :Belirli bölgede yer alan ülkelerin paralarını sabit kurlardan biribirine bağlayıp, diğer ülke paralarına karşı dalgalanmaya bırakmalarıdır.Parasal birliğe dahil ülkelerde sabit kur uygulanmaktadır.AB’ nin tek para birimi Euro’ dur. Günümüzde Brretton Woods sisteminin yıkılmasından sonra, IMF’ nun kuruluş yasasında değişiklik yapılarak, her ülke kendi koşullarına uygun kur sistemi benimseyeceği kabul edilmiştir. Eurodolar piyasası :Bir ulusal paranın onu çıkaran ülkenin sınırları dışında oluşan piyasalardır. Europara piyasalar :İşlemlerin dolar dışındaki paralar cinsinden yapılmasıdır. |
|
16 Haziran 2012, 15:04 | #12 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: 4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari Ü N İ T E 13 Dolaylı yatırımlar ( Mali veya portföy yatırımları ) :Finansal varlıklara yapılan yatırımlardır. Doğrudan yatırımlar ( Reel yatırımlar ) :Üretime yönelik yatırımlardır. Uluslararası yatırım şekilleri Lisans anlaşmaları :İşletmenin elindeki teknolojiyi veya üretim yöntemini belirli bir ücret karşılığında kiralamasıdır.ABD’ de en yaygın olarak kullanılan bir işbirliği şekli Joint Venture’ dir. Joint Venture :İki veya daha fazla işletmenin belirli bir faaliyeti birlikte gerçekleştirmek üzere oluşturdukları bir ortaklıktır.JV‘ lerin pazara ulaşma, teknoloji ve ölçek ekonomileri olmak üzere üç önemli nedeni vardır.JV’ lerin üstünlüğü yatırım yapılan ülkenin rekabet koşulları, kültürü, dili, politik sistemi ve iş koşulları konusunda yerel ortaklardan bilgi sağlar ve belirsizliğin yüksek olduğu ülkelerde yatırım yapmanın riskini ve maliyetini paylaşır.Kamulaştırma riskini azaltır. Birleşme :Birleşen işletmelerin hukuki ve ekonomik bağımsızlığı son bularak yeni bir işletme kurulmasıdır. Satın alma :Hukuki ve ekonomik bağımsızlığı son bularak diğer işletmelenin tüzel kişiliği altında yapılan birleşmelerdir. Doğrudan yatırımla dolaylı yatırım arasındaki farklar Doğrudan yatırımda Dolaylı yatırımda Ana firmanın yönetimi altındadır. Ana firmanın yönetime müdahele amacı yoktur. Üretim teknolojisi, yönetim bilgisi ve marka değerini Sadece sermaye yatırımı getirir. beraberinde getirir. Yatırımcı gerçek kişilerdir. Yatırmcılar büyük firmalardır. Faiz, anapara ödemesi, hisse senedi, kâr payı ve Bunların yanısıra royaltiler, servis ücretleri, komisyonlar, sermaye kazancı vardır. transfer fiyatlaması vardır. Yatırım süresi uzundur. Süre bir kaç güne inebilmektedir. Riski çeşitli ve büyük boyutludur. Risk daha azdır. Doğrudan yatırımın başlıca koşulları 1 )Yerel işletmelere göre rekabet üstünlüğü vardır, bu ürün ve finans piyasalarının mükemmel olmasından kaynaklanır. 2 )Doğrudan yatırımı tercih etmesi için ihracat ve lisans anlaşmasından daha yüksek net fayda sağlaması gerekir. İşletme ünlü ise ve bu ün lisansla korunacaksa Satış sonrası hizmetler önemli ise bu hizmeti kendi vermek için tercih eder. Üretilen ürün ululararası firmanın ürün yelpazesinde bir ürün ise Yeni ürünler müşterilere önemli bilgilerin ulaştırılmasını gerektirir. İşletmenin faaliyetlerindeki çeşitlenme nedeni ile riski düşürüyorsa tercih edilir. 3 )Taşıma, işgücü, materyal ve benzeri faktörlerin maliyet analizi yapılarak en uygun yer seçilmelidir. 4 )Zamanlaması uygun olmalıdır. Uluslararası işletmelerde yatırım kararları Çalışma sermayesi yatırımları ( İşletme sermayesi, döner varlıklar, cari varlıklar ):İşletmelerin en geç bir yıl içinde paraya dönüşebilen varlıklarıdır. Duran varlık yatırımları :Bir yıldan uzun sürede paraya dönüşebilen varlıklardır.En önemlisi sabit varlıklar da denilen duran varlıklardır. Uluslararası yatırım değerleme yöntemleri NBD :Bir yatırım projesinin ekonomik ömrü boyunca sağlayacağı tüm nakit girişlerden, projenin neden olacağı nakit çıkışlarının uygun bir iskonto oranıyla bugünkü değerlerinin farkı alınarak bulunur.Sonuç negatif ise elenir.Pozitif en büyük değer seçilir. NBD = Projeden sağlanacak nakit girişlerinin şimdiki değeri – Yatırım harcamalarının şimdiki değeri İKO :Projenin ekonomik ömrü boyunca sağlayacağı nakit girişleriyle projenin neden olacağı nakit çıkışlarının bugünkü değerlerini eşitleyen iskonto oranıdır.İKO’ nın işletmenin beklediğikârlılıktan büyük veya eşit olması durumunda proje kabul edilir.İKO bir projenin gerçek kârlılığını gösterir. Projeden sağlanacak nakit girişlerinin şimdiki değeri = Yatırım harcamalarının şimdiki değeri Her iki yöntemde paranın zaman değerini dikkate alan iskonto edilmiş nakit akışları yöntemlerindendir. Yatırım projesiyle ilgili öngörülmesi gereken nakit akışları Başlangıç yatırım harcamaları :Arazi, makina, araç ve gereçlerin sağlanması ve çalışma sermayesi, lisans harcamaları Ekonomik ömür boyunca faaliyetlele ilgili nakit akışları Diğer nakit akışları :Amortismanlardan sağlanan vergi tasarrufu, idari giderler, yerel ve dış ülkelere ödenecek vergiler Yatırımın kalıntı değeri :Projenin ekonomik ömrünün sonundaki değeri Sabit varlıklara yatırım kararlarında risk 1 ) İşletme ve finansman riski :Endüstri ve işletmenin finansal yapısından kaynaklanır. 2 )Enflasyon ve döviz kuru riski :Fiyat düzeyi ve para değerindeki dalgalanmalardan kaynaklanır.Döviz riski ulusal yatırımlarda olmaz.Uluslararası yatırımlarda olur. 3 )Politik risk :Ekonomik sistemin köklü olarak değişmesi sonucunda yerli ve yabancı işletmelerin devletleştirilmesi, kamulaştırma veya transfer edilecek fonların bloke edilmesidir. Nakit akışlarına uygulanacak iskonto oranını belirlemek için birinci yöntem tüm riskleri tek bir problemmiş gibi kabul ederek nakit akışlarına uygulanacak riskleri artırmak şeklinde bir yol izlenir.Ekonomik ve politik istikrarın olduğu ABD veya İngiltere’ de uygulanacak iskonto oranı % 6 iken Rusya ya da Ortadoğu gibi ülkelerde bu oran % 20’ lere çıkmaktadır.İkinci yöntem ise nakit akışlarını iskonto etmede tartılı ortalama sermaye maliyeti kullanılır.Proje bazında hesaplanır. Riskin dikkate alınmasında kullanılan yaklaşımlar En az geri ödeme süresini kısaltmak Beklenen kârlılık oranını yükseltmek Risk indirim maliyeti için nakit akışlarını ayarlamak Belirli bir riskin özel etkisini yansıtarak nakit akışlarını ayarlamak Beklenen nakit akışları yerine belirlilik eşitliklerini kullanmak Uluslararası işletmelerde çalışma sermayesi yönetimi :Çalışma sermayesi yönetmiyle ilgili kararlarla işletmeler, işletme değerini en yüksek seviyeye çıkarmaya çalışmaktadır. Çalışma sermayesini oluşturan kalemler kasa ve bankadaki para ve benzerleri, geçici yatırımlar alacaklar ve stoklardır. Çalışma sermayesi yönetiminde karşılaşılan zorluklar Para değerindeki dalgalanmalar Potansiyel döviz kontroller Çok sayıdaki vergi uygulamaları Uluslararası finansman ve yatırım fırsatları Merkezileşmiş nakit yönetimi :Her bir bağlı kuruluşun en az nakit miktarının üzerindeki nakti merkezi bir hesaba transfer etmesi sağlanır.Atıl fonlar en alt düzeye çekilmiş olur ve tek elden nakit yönetiminin üstünlüğünden faydalanır. Yararları İşletme yalnız işlem amaçlı nakit bulundurarak daha az nakitle yönetilebilir. Kârlılık artar, finansman maliyeti düşer. Kararlar merkezi yönetimden alınacağından rasyonelleşme sağlanır. Faaliyetlerden tek bir grup sorumlu olacağından, nakit ve portföy yönetiminde uzmanlaşma sağlanır. Uluslararası tahsilat SWIFT :Uluslararası standardize edilmiş mesaj ağıdır.900’ ün üzerindeki banka katılmıştır.Ağa dahil bankalar arasında finansal işlemlerini çok hızlı bir şekilde gerçekleştirmektedir. Netleştirme :Birimler arasında fon akışını azaltmak üzere kullanılan bir tekniktir.Ana işletmeye bağlı işletmeler arasında mahsuplaşma şeklinde yapılır. Transfer fiyatlaması :Bir işletme grubunun bir üyesine ya da üyenin diğerine, bir ürünü satarken uyguladığı fiyattır.Bu uygulama fonların bir ülkeden diğerine çıkmasını ve daha az vergi verilmesini sağlar. |
|
16 Haziran 2012, 15:05 | #13 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: 4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari Ü N İ T E 14 Uluslararası üretim yapmaya karar veren bir işletmede şu sorulara cevap aranmalıdır. Hangi pazara hitap edecektir. Bütünleşme derecesi ne olacaktır. Tedarikçiler nerededir. Üretim tek bir tesiste mi birden fazla tesiste mi yapılacaktır. Tesisler biribiriyle ilişkili mi yoksa otonom olarak mı faaliyet gösterecektir. İşletme ne gibi üretim ekipmanlarına gereksinim duymaktadır. Hangi mevki uygundur. Ar-ge çalışmaları nerede konumlanacaktır. Üretim sistemi faaliyetleri :Bunlar üretim ve destekleme faaliyetleridir. 1 )Üretim faaliyetleri :İşçileri, hammaddeyi ve makineleri kullanarak arzulanan kalitede ve bütçede belirtilen maliyetlerde üretim yapmak amaçlanmaktadır.Bu amacın gerçekleşmesini sağlayan faktörler ise şunlardır. a )Düşük üretim miktarı :Saptanan miktarda üretim yapılmasını engelleyen nedenler, Tedarikçilerin girdileri istenilen zamanda ve istenilen kalitede sağlayamaması Personelin görevi ile ilgili yeterince bilinçli olmamasıdır.( Düşük koordinasyon ) Yaşanan devamsızlıklar b)Aşırı ürün kalitesi :Kalite standartlarının çok yüksek olması durumunda uluslararası işletmeler ulus dışındaki tesislerinde daha düşük kaliteli ürünü farklı bir marka adıyla üretmekle çözmektedir. Kalite :Bir mal ya da hizmetin belirlenen gereksinimleri karşılama yeteneğidir.Mal ve hizmeti ekonomik olarak üreten ve tüketici isteklerine yanıt veren bir üretim sistemine denir.Tüketicilerin arzu ettiği niteliklerde ürünün istenilen zaman ve yerde ve uygun bir fiyatla sunulmasından oluşan bir bütündür. c )Aşırı üretim maliyetleri :Üretim esnasında gerçekleşen maliyetlerin bütçede belirlenen üretim maliyetlerinden yüksek olması durumudur.Eş zamanlı üretim sistemini benimseyen işletmeler stok kavramını ortadan kaldırmaktadır. 2 )Destekleyici faktörler : a )Satın alma :Üretim satın alma biriminin sağladığı hammadde, üretim gereci ve makineleri kullanmaktadır. b )Bakım :Binaların ve ekipmanların bakımıdır.En yaygın uygulama üretim durduğunda eskimiş parçaların değişimidir. c )Teknik fonksiyon :Üretimle ilgili spesifikasyonları sağlar.Girdi ve bitmiş ürünlerin kalitesini kontrol eder. Global ürün ve hizmetlerin, işletmelere sağladığı yararlar : Maliyetleri azaltma Kalitenin geliştirilmesi Tüketici bağımlılığının artması Rekabet gücü Maliyetleri azaltma :Global ürün ve hizmet geliştirmenin en yaygın nedeni olarak gösterilmektedir.Maliyetleri azaltma içinde, satın alma, üretim ve yatırım maliyetlerinde tasarruf ve ar-ge çalışmalarında kolaylık sağlamak sayılabilir. Kalitenin geliştirilmesi :Peters ve Waterman tarafından gerçekleştirilen Mükemmeli Arayış adlı çalışmada başarılı işletmelerin temel özelliklerinden biri olarak ‘’ sadece en iyi yapılan işe bağlı kalıp onunla ilgilenmek’’ gösterilmektedir.Bu işletmeler, çeşitlilik kavramını benimseyen işletmelerdir.Kalitenin geliştirilmesi, maliyetlerin azaltılması kadar olmasa da ürün standartlaştırılması için önemlidir. Tüketici bağlılığının artması :Tüketim ürünlerinde, standartlaştırma müşteri bağlılığını artırmaktadır.Endüstriyel ürünler ise standartlaşmayı desteklemektedir. Rekabet gücü :Tamamen standartlaştırılmış global ürün, ürün maliyetlerinin düşürülmesi yoluyla rekabet gücünü arttırmaktadır. Uluslar arası işletmelerde üretim sistemi ile ilgili karar alanları : 1 )Global kaynaklama :Bu karar ‘’ yap ya da satın al ‘’ kararı olarak adlandırılır.Bu karara bağlı olarak iki temel yapı ortaya çıkmaktadır. Adil düzenlemeler Uluslararası joint venture üretim Kontrollü uluslararası üretim Adil olmayan düzenlemeler Uluslar arası satın alma Uluslar arası satın alma anlaşması 2 )Global faaliyetleri konumlandırma :Bu teori, faaliyetlerin özellikle hammaddenin, işgücünün ve üretim girdilerinin en ucuz olduğu ülkelere yatırım yapılmasını öngörmektedir.Buna karşın stratejik üstünlük teorisi, üretim maliyetlerini tek değerleme ölçütü olarak kabul etmemektedir.Verimlilik ve kalite, deniz taşımacılığına uygunluğu, sermayenin maliyeti, ekonomik altyapı ve politik riskleri içermektedir.Geleneksel uluslararası işletmelerde faaliyetlerin konumlandırılması için iki temel strateji söz konusudur.İlki özellikle fabrikalar ve diğer üretim varlıklarını düzenleyerek aynı üretimi birden fazla ülkede gerçekleştirmek, diğeri ise faaliyetlerini kendi ülkelerinde yoğunlaştırmaktı.İşletme faaliyetlerinin nerede konumlandırılacağı ve nasıl koordine edeceği stratejik yönetimin bir parçasıdır. Micheal Porter bu konuda dört matrisi önermektedir. İhracat temelli strateji :Değer yaratma faaliyetleri ana ülkede gerçekleştirilirken satış, dağıtım gibi faaliyetler ülke dışında gerçekleştirilmektedir. Ülke merkezli strateji :Müşterilerin bazı ürünlerin sadece belirli ülkelerde en iyi şekilde üretildiğine ya da bu ülkelerden geldiğine inanmalarından kaynaklanmaktadır. Yabancı doğrudan yatırım :En önemli yabancı pazara giriş stratejilerindendir.Hükümetler açısından bakıldığında fabrikalar istihdam ve gelir kaynağıdır. Saf global strateji :Faaliyetleri en uygun bir ya da birkaç ülkede gerçekleştirilmektedir.Satın alma İngiltere’ de, ar-ge faaliyetleri Almanya’ da, hammadde süreçleme Meksika’ da ve montaj Kanada’ da gibi. 3 )Global ürün ve hizmet geliştirme :İki yöntem vardır.Birincisi az tercih edileni olmakla beraber en yaygın olan, varolan ulusal ürünleri global pazarlara uyarlamaktır.İkincisi ve en çok tercih edileni, global pazarlar göz önünde bulundurularak ürün geliştirmektir.Bu yaklaşım tek pazar için ürün geliştirmekten çok daha üstünlükler getirmektedir. 4 )Teknoloji seçimi :Uluslararası işletme açısından bakıldığında, genellikle oldukça yüksek bir sermaye gerektiren en son teknolojinin seçilmesi tercih edilmektedir.Bu yöntem, sadece en iyi sermaye, yoğun ekipman ve süreçleri kullanarak verimliliği artırmakla kalmıyor aynı zamanda personelden kaynaklanan sorunları da azaltmaktadır.Yatırım yapılan ülke açısından bakıldığında ise, en son teknolojinin kullanılması umulandan daha az iş fırsatlarına neden olur. |
|
16 Haziran 2012, 15:05 | #14 |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: 4.Sınıf AÖF Uluslararası İşletmecilik Ders Notlari Ü N İ T E 15 Geleneksel düşünce yapısı Global düşünce yapısı Uzmanlaş Daha geniş açıyı aramaya yönel Öncelik belirle Çelişkileri dengele İşi yönet İşlemi uygula Sonuçları kontrol et Değişimin akışına uy Kendini yönet Çeşitliliğe değer ver İçerde öğren Global bazda öğren İşletmeler uluslararası pazara girme nedenleri Üst düzey yönetimler buna zorlanabilir. Ortak girişim teklifi alan işletmenin bu öneriyi değerlendirmesi Keskin ülke içi rekabet Uluslararası piyasaları potansiyel kâr merkezleri olarak değerlendirilmesi İşletmeler çok uluslaşma nedenlerini savunma ve saldırma stratejileri olmak üzere iki grupta toplanır. a )Saldırma stratejileri ( Rekabet talebi engeller ) Bu kısaltmadır.Dikkat et. Uluslararası rekabet :Sektörde ölçek ekonomisi söz konusu ise yani üretim arttıkça maliyet düşüyorsa rakip firmalar belli bir satış miktarını garanti altına almadan pazara girmez.Pazara ilk giren fiyatı düşürerek pazara girişi engeller. Ticaret engeller :Ticaret engelleri ihracat ithalattan çok uluslararası yatırıma yöneltir.Gümrük tarifesi, kota, yerel ürünlere öncelik verme gibi sınırlamalar ihracatı engeller. Düzenlemeler ve sınırlamalar :Yatırım yapmadan yabancı ülkelere girişi zorlaştırmaktadır. Tüketici talepleri :Yabancı ülkelerde faaliyetlere başlamak genellikle tüketici taleplerini karşılamak ya da pazardaki sorunlara çözüm bulmak amacıyla olmaktadır. b )Savunma stratejileri ( Pazar ölçekleri kaynakları ve maliyetleri teşvik eder )Bu kısaltmadır.Dikkat et. Ölçek ekonomisi :İşletmenin üretim tesislerinin ölçeği büyüdükçe verimlilikte sağlanan artış veya birim başına düşen sabit maliyetlerin düşmesi nedeniyle üretim maliyetlerinin düşmesidir.Üretimde ölçek ekonomisi ise büyük miktarlarda üretim yapılmasıyla elde edilmiştir. Uluslararası pazarlar :Ülke içi pazar doyduğu zaman uluslararası pazarlara yönelmek gerekir. Kaynak edinimi ve maliyetleri düşürme :Hammaddenin ucuz olduğu yerlerden düşük taşıma maliyeti ile temin etmek,üretim ve personel maliyetlerinin düşük olduğu yerlerde üretim yapmakta uluslararası faaliyetlerdendir. Teşvikler :Yabancı sermayeyi ülkesine çekmek isteyen ülkeler vergi indirimi, vergi muafiyeti gibi teşvikleri uygularlar. Global strateji geliştirmede aşamalar 1 )Misyon ve amaçlar Misyon :İşletmenin varlık nedenini veya işletmenin kendini nasıl bir işletme olarak görmek istediklerini açıklar. Müşteri kitlesi ve hedef pazarı Temel teknolojileri Genel iş yapma felsefesi Kendini nasıl gördüğüdür. Global amaçları :Pazarlama, kârlılık, finans ve arge’dir. 2 )Çevrenin değerlendirilmesi Politik durum :Son yıllardaki karışıklık olarak gösterilen ve uluslar arası işletmeler açısından çok değişken ve kontrol edilemeyen siyasal yapıyı temsil etmektedir. Nakit durumu :Enflasyon ve nakit değişimi gibi uluslararsı faaliyetlerdeki kârlılığı önemli ölçüde etkileyen diğer riskleri içermektedir. Milliyetçilik :Yatırım yapılan ülke hükümetinin genellikle yabancı işletmeleri etkileyen bağımsızlık ve ekonomik gelişme amaçlarını içermektedir. Uluslar arası rekabet :Rekabeti etkileyen beş temel güç vardır. Pazara yeni giriş Varolan ürün ya da hizmet tehditleri Tedarikçilerin pazarlık gücü Alıcıların pazarlık gücü Varolan rakipler arasındaki rekabet 3 )İç analiz :İşletmenin rekabet üstünlüğünü tanımlamak için rakiplerle kıyaslandığında üstünlükleri ya da zayıflıklarını tanımlamaktadır. 4 )Rekabet analizi Swot analizi :İşletmenin bir bütün olarak mevcut durumunun ve deneyimlerinin incelenmesi, üstün ve zayıf yönlerinin tanımlanması ve bunların çevre şartlarıyla uyumlu hale getirilmesi sürecine verilen addır. Global stratejilerin sınıflandırılması 1 )Sınır ötesi global rekabet :Yüksek sermaye maliyetlerinde ve sadece tek bir pazara odaklanmış olan rakiplerden kaynaklanan rekabet nedeniyle, tüm endüstride ve oldukça geniş bir ürün yelpazesi ile çalışmak için gerekli kaynaklara sadece birkaç işletme sahiptir. 2 )Global odaklanma :Dünya çapındaki bir rekabet için belirli bir pazar payına odaklanmayı ifade eder.Dünya çapında birkaç ürüne odaklanmayı ifade eder.Böylece pazardaki değişime çabuk cevap verir.Maliyet kontrolüne olanak sağlar. 3 )Ulusal odaklanma :Yerel Pazar koşullarına uyum sağlayarak uluslar arası işletme, rakiplerine oranla ürünlerini tüketicilerin gereksinmelerine çok daha başarılı bir şekilde karşılayacak yapıya dönüştürebilmektedir. 4 )Korumalı nişler :Rekabetlere karşı hükümetin sağladığı özel bir konum ya da sadece hükümetin kullandığı ürünleri üreterek özel bir konuma almayı hedefler..Bu tür işler hükümet tarafından işletmenin sahibi ünvanı ile kontrol edilmektedir. ALINTIDIR. |
|
Etiketler |
aöf, ders, işletmecilik, notlari |
Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
4.Sınıf AÖF Sermaye Piyasası (SPK) Ders Notlari | Violent | AÖF ders notlari | 9 | 16 Haziran 2012 15:42 |
4.Sınıf AÖF Girişimcilik Ders Notlari | Violent | AÖF ders notlari | 3 | 16 Haziran 2012 15:26 |
4.Sınıf AÖF İnsan Kaynakları Yönetimi Ders Notlari | Violent | AÖF ders notlari | 8 | 16 Haziran 2012 15:11 |
4.Sınıf AÖF Stratejik Yönetim Ders Notlari | Violent | AÖF ders notlari | 12 | 16 Haziran 2012 14:58 |
Aöf Uluslararası İşletmecilik 2011 Bütünleme Sınavı Soruları ve Cevapları | yoSun | AÖF Sorulari & Daha Önce Çıkmis Sorular | 0 | 09 Haziran 2012 11:43 |