IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası - Bizim Gücümüz Omuzumuzdaki Yüklerimiz.

- Amatör Şairler (https://www.ircforumlari.net/amator-sairler/)

- - Bizim Gücümüz Omuzumuzdaki Yüklerimiz. (https://www.ircforumlari.net/amator-sairler/900563-bizim-gucumuz-omuzumuzdaki-yuklerimiz.html)

Bizim Gücümüz Omuzumuzdaki Yüklerimiz.

Çoğu zaman başıma gelen bir durumdur. Kızarlar bana. Çok kızarlar. Hakkımı aradığım için kızarlar, kendimi savunduğum için kızarlar, efelendiğimi söylerler, kaşımı çattığıma kızarlar, sesimi yükseltiyorum diye kızarlar… Kızmaları için bir çok nedenleri vardır.

Öyle zamanlar oluyor ki; kimseye yaranamıyoruz. Ne yapsak da olmuyor. İpin ucunu kaçırıyoruz sanki. Ev, iş, eş, çocuk, sevgili, aile, arkadaş arasında bitmek bilemeyen voltalar atıyoruz.

Bazen soruyoruz kendimize, “yorulmadın mı bu kadar güçlü olmaktan? Kim yükledi sana bu misyonu? Ne zaman yüklendi, kim nasıl yükeldi bu 'Süper kadın' görevini? Güçlü olmanın ne kadar zor olduğunu biliyor muydun bunu kabul ederken? Sen hiç aynada omuzlarına, kollarına baktın mı? Senin omuzların kaldırıyor mu bu kadar ağırlığı? Sana diyorum Kadın! Sen hiç kendine baktın mı? Hani şöyle boy aynasında, o kırmızı rujunu, topuklu ayakkabılarını çıkarıp, saçının fönü bozulmuşken, yorgunluktan omuzların çökmüşken baktın mı kendine? O an aynada göz göze geliyoruz kendimizle. İçimizde 2 kadın savaşıyor… Bu kendi kendimize yaptığımız meydan okuma bile güç veriyor işte…

Neredeyse hergün bakıyoruz aynada kendimize, yorgun görünen omuzlarımıza. Bir silkeleniyoruz sonra. Bakışlarımız değişiyor bir anda, dağılmış saçlarımızı düzeltiyoruz. Başımızı kaldırıp aynada kendi gözlerimizin içine bakıyoruz ve meydan okumaya cevap veriyoruz kendi içimizde. "Bu görevi kendime ben verdim diyoruz, ben verdim ve hep güçlü kalmak zorundayım, bu benim seçimim, benim hayatım. İsteyen yanımda durur isteyen eleştirir. İsteyen sırtımdan vurmaya çalışır, isteyen düştüğümde elimden tutup kaldırır. İsteyen de alkışlar beni ama herşeye rağmen ben güçlü olmak zorundayım!"

Doğru, biz seçtik güçlü olmayı ve iyi ki de seçtik. Tamam kabul arada oradan oraya koştururken kırılıyor o kırmızı ayakkabılarımızın topukları, arada tökezliyoruz ama işte yanımızda olan, destek veren, alkışlayan"bizi böyle sevenlerle güçleniyoruz…

Hadi şimdi biz kadınlar hep birlikte aynanın karşısına geçelim omuzlarımızdaki yüklerden güç alalım ve güçlü kalmaya devam edelim :)