[Belma]

''Neden gözlerinden öperim denir bilir misiniz
Hasretliğin çilesini en çok göz çeker
İşte bu yüzden vuslatı en çok o hak eder..''
..

ihtimallerim imkansızlığa dönüşmüşken bile beni bırakmayana
''hamdolsun''

..

ve ben sana bunları kirletilmiş bir şehrin
kalabalıklarında yazıyorum.

burada hep sustuklarımız var bilirsin
usul usul parçalansakta gizli bir derya var
şimdi beynimin divitinden kağıda düşüyorum
nefti ve sarsak ..


yoksun ya
kaç zifiri geceyi şahit tutmak lazım


...

nezaketi olmayan diş gıcırtısı
misafirim bugün..
yutağımda kalan isimsi tırnaklar
aynı sancı
aynı kurgu
sıratın başı kalabalık
hep tıkanık yollar...

içimde sana dair
dağ yıkan hasretler var
cefası çok, dermanı yok.

yüzler gerik
aynı belirsiz
aynı serzeniş
gözlerden uzaklarda
dipsiz kuyularda
o hücrede bir ses var...
duvarlardan geçen ruh gibi.

ve sensizlik cellat korkusu gibi

''oysa herkesin yüreğinde taht kuran bi ferze vardı...''

Belma.