Ben yazmaya başladığımdan beri

Ben yazmaya başladığımdan beri,
bir asır geçmiş gibi hissediyorum
ve binlerce yazılmayı bekleyen şiiri
yazamayacağım ömrümce biliyorum

ben yazmaya başladığımdan beri,
her gün yeni bir bedene bürünüyorum
yazdıklarımın hayatımda ki yeri
beni öldürüyor, ölüyorum.

ben yazmaya başladığımdan beri
hiç durmak bilmiyor insanlar
her insan, her sayfa, her satır yeni
yeni bir güne yelken açıyor hayatlar.

ben yazmaya başladığımdan beri
aç kalıyor bütün gökyüzü
sıyrılıyor düşlerim, kalanlar geri
yakalamaya çalışıyorum sonsuzu.

ben yazmaya başladığımdan beri
dudaklarının meyvesini topluyorum
o duru, öpemeyeceğim elleri
her gün, her saat arzuluyorum.

ben yazmaya başladığımdan beri
saçlarına yağıyor gökteki kar
bin durak, bin şehir, bin ileri
fayda etmiyor, bütün şehirler dar.

ben yazmaya başladığımdan beri
mürekkebin ucu bitmedi henüz
sen, ben ve akrep ve yelkovan neferi
her yeni gün, birer dünüz.

ben yazmaya başladığımdan beri
kısılmadı henüz bu satırın sesi
tüm kuşlar, tüm insanlık bu şehri
yıkmaya çalışıyor putlaştırdığım seni
ben yazmaya başladığımdan beri.

SuLh / 3 Ocak 2016