Öncelikle şunu kabul etmemiz gerekir, hayat adil değil. Hiçbirimiz de, eşit yaratılmadık. Başımıza gelenler de eşit değildir. Kimimiz zengin, kimimiz fakir doğduk. Ama düşünürüz ve hayatımıza kendimiz yön veririz. Ancak istersek, bir şeyleri değiştirebiliriz. Mesela, fakir olarak doğsak da, çalışırsak, beynimizi kullanırsak zengin olabiliriz. Yeter ki isteyelim. Başarmak için bazı kurallar vardır. Bunlar üç şıka ayrılabilinir;

1-Başarmak için, hayallerimiz önemlidir, çünkü onlarla yaşarız. Albert Einstein, yaptığımız her şeyin hayal kurarak başladığını söyler. Lüks bir otomobili, çok güzel bir evi, iyi bir eşi hayal etmeden onlara kavuşmak mümkün olmaz. İstemeden olmaz. Çünkü hayat herkes için zaten vardır ve de hayallerimizi gerçekleştirmek için, yapabileceğimizin en iyisine ulaşmaya çalışmalıyız. Bunun içinde olabileceğin en güzelinin peşinden gitmemiz gerekir. Unutmamamız lazım hayatta her şey mümkündür. Dünyaya, olaylara, hayatın kendisine bakıp "Neden?" diye sormaktansa, başka bir hayat, başka bir dünya düşünüp "Neden olmasın?" diyebilmeliyiz.

2-Hayatta mutlu olabilmek için, yaşamımızı sürdürebilmemiz için ihtiyacımız olan en önemli şeylerden biri de sevgidir. Sevgisiz olmaz. Bizi seven, bizi düşünen birileri devamlı vardır. Bu sevgilimiz, eşimiz, anne-babamız, kardeşlerimiz, iş arkadaşlarımız ve çevremizdeki önemsediğimiz insanlar olabilir. Bunların sevgisini hissettikçe, onlara diğer insanlardan daha farklı davranırız. Ama biliriz ki, insanlarla geçinmek çoğu zaman sıkıntılıdır. İki insanın bile anlaşması zordur. Bambaşka iki kişilik, birbirine yabancı farklı hayatların anlaşması bazen kolay olmaz. Çünkü herkesin doğrusu farklıdır. Doğrularınız arasında ortayı bulmak, iyi kötü haliyle birini kabul etmek bazen imkansız hale gelir. Sevdiğimiz insanın, görmek istemediğimiz huyları, davranışları bizi rahatsız etmeye başlar. Ayrılığı düşünmeye başlarız.

3-Beklenti içinde olmamamız gerekiyor. Birini sevmemiz, sevgimizin tümünü sunmamız, asla onunda bizi ayni şekilde seveceğinin garantisi değildir. Sevmeliyiz, ama karşılık beklemeden, içimizden geldiği gibi sevmeliyiz. Elbette biliriz ki mutlu insanlar, her zaman, her şeyin en iyisine sahip olanlar değildir, bazen lüks bir araba, boğazda lüks bir daire bizi mutlu edemez. Öyle olsaydı, gazete köşelerinden boğazda yaşayıp canına kıyan, intihar eden insanları duymazdık. Mutlu olan insanlar, karşılarına çıkan ve de sahip oldukları her şeyin değerini en iyi bilenlerdir.

Ama unutmayalım, diğer insanlarla ilişkilerimiz her zaman bir gülüş ile başlar, genelde gözyaşı ile son bulur. Geçmişte verdiğiniz kararlar nedeniyle bugünü yaşıyorsunuz. Ama unutursak, unutabilirsek mutlu oluruz. İyi bir gelecek, unutulmuş, unutulabilen bir geçmişin üstünde yükselir, geçmişimizdeki kalp kırıklarını ve hataları silemezsek, acılarla yaşamaya başlar, hayatın içinde ilerleme ve de mutlu olma şansımız olmaz. Unutun ve yeniden başlayın. Bugün başlayın, dikkat yarın geç olabilir. Ama bilin ki, birini sevmemiz, sevgimizin tümünü sunmamız, asla onunda bizi ayni şekilde seveceğinin garantisi değildir.
alıntı