Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
‘Çocuk da yaparım kariyer de’ diyorsanız işe dönüş zamanı geldi demektir. Ama bunun için suçluluk duymayın. Bu süreçte yapmanız gerekenleri bilin.
Doğum izni bitip, o huzur dolu annelik duygusuyla tanışıp, daha sonra işe geri dönmek sizi biraz üzebilir. Kendini işe verememek, her saat başı telefona yapışmak işe geri dönen yeni annelerin sıkıntısıdır. Kariyeriniz ve bebeğiniz arasında kalmak, değişik duygular hissetmek sizi yorabilir. Üzülmenize gerek yok. Her çalışan annenin başına gelebilecek bir durumdur bu. Uzmanlar bunun atlatılabilecek bir durum olduğunu söylüyor.
Suçluluk Duymak
“Suçluluk duygusu', dozu değişim göstermekle birlikte hemen her çalışan anne tarafından hissedilen bir duygu. Ancak bebek ekonomik olarak da aileye yeni sorumluluklar getiriyor ve birçok anne, bebeğinin geleceği için çalışmak zorunda. 'Çocuğumun daha iyi şartlarda yetişmesi ve geleceği için çalışmak zorundayım' diye düşünün, bu gerçekliğin farkında olmak suçluluk duygunuzu hafifletecektir. Suçluluk duygusundan kurtulmak için işlerinizi planlamalı, çocuğunuza zaman ayırmalı ve bu zamanı en verimli şekilde değerlendirmelisiniz.
Bebeği sürekli merak etmek
Çalışan kadınların doğum sonrası iç dengelerinin sarsıntıya uğraması, annenin sosyal ve fiziksel dengesini bozan, ankisiyeteye sürükleyen bu durum işe geri dönen annelerin sıkıntısı. Saat başı eve telefon açmak ve rapor almak, toplantı sırasında evden gelen telefon ile işi terketmek gibi durumlar görülen bir durumdur. 0-3 yaş bebeğin bakımının annenin yapması demek bebeğe iyi bakmak ve ilgilenmekle ilgilidir. Bakımın güvenilir kişi tarafından yapılmasından rahatsız olmayın. Bunu takıntı haline getirdiyseniz yardım almanızda yarar vardır.
Mükemmellik savaşı
Doğumdan sonra işe başlayan çoğu kadın, bu iki rol arasında kalır ve bir bocalama yaşar. Buna bağlı olarak da duygusal iniş çıkışlar olur. Aşırı sorumluluk yüklenmek, geceleri uykusuz kalmak ve yorgunluk insanı sinirli ve gergin yapar. Öncelikle bu duygu ve düşüncelerle baş edebilmek için, bu yeni durumun normal olduğunu kabullenmelisiniz. İş yerinde iş arkadaşlarınızdan, evde de eşinizden ya da yakınlarınızdan yardım isteyip, yükünüzü hafifletmeye çalışın.
Kadın iç dünyasında kendi kendine baskı uygularken, bir yandan da çevrenin baskısını hissedebilir. Ayrıca çocuğun anneden ayrılırken arkasından ağlaması da olumsuzlukları artırıyor. Kendinizden beklentilerinizi azaltmalısınız. Biyonik bir kadın değilsiniz ve her şeye yetişemezsiniz. Mükemmel olmaya çabalayıp kendi ruh sağlığınızı ve çocuğunuzun psikolojik durumunu olumsuz etkilemek yerine kendinizi olduğunuz gibi kabullenmeyi deneyin. İş ve evdeki işlerinizi bir düzene koyduktan sonra bu durumdan kurtulacaksınız. Ancak süreç uzarsa bir uzmandan yardım almayı deneyin.
Bedenin değişimi
Kadınlar her yaşta ve her kiloda bedenlerini önemser aslında. Doğumdan sonra iş hayatına geri dönen kadın, önce elbise dolabıyla sorunlar yaşamaya başlıyor. Doğum öncesinde özenerek alınmış kıyafetler iki beden dar gelince kendini duygusal olarak kötü hissetmeye başlıyor yeni anneler… İş bu kadarla da kalmıyor; kendini iş yerindeki diğer kadınlarla içten içe kıyaslamaya başlarken bir yandan da bu artı kiloları artık yaşam boyu taşıyacağını ve kurtulamayacağı endişesi, uykularını kaçırıyor. Fiziksel olarak kendini iyi hissetmeyen her kadın gibi biraz öfkeli ve biraz daha alıngan biri haline geliyor yeni anneler. Tabii buna annelik sonrası yaşanan hormonal değişimleri de eklemek gerekir. Buna bir de; işe başladığında eğer hala süt vermeye devam ediyorsa göğüs ağrıları, sütümü nerede sağarım kaygısı ve akşam eve gidene kadar nasıl saklarım endişesi ekleniyor. Bunun geçici bir süreç olduğunu unutmayın. Kilolarınızın bir sene içinde gideceğine önce kendinizi inandırın. Bunun içinde kendinizi suçlamayın.
Yeni hayat, yeni şartlar
Evde değişen yeni düzende kadının sorumlulukları daha da artar. Artık evde geçirilen saatler özel yaşam değil, bebeğin yaşamıdır. Yeni anneler eve genellikle suçluluk duygusuyla döner. “Çocuğumu evde yalnız bıraktım!”. Annelik hormonlarının yarattığı bu doğal endişe normal karşılanmıyorsa eşle de problemler başlayabilir. İster bir aile yakını isterse bakıcı bebek ile ilgileniyor olsun, hiç fark etmez, kadın artık evde olmadığı saatlerde kendini hep yanlış bir şey yapıyormuş gibi hissedebilir. Bu konuda eşinizinde desteğine ihtiyacınız olacaktır. Bu sizi rahatlatacak ve güç verecektir. Evde olduğunuz zamanlarda daha planlı olmak, eşle beraber dönüşümlü bebeğe bakmak yeni hayatınıza uyumlanmanızda önemli olacaktır. Ağır şartlı bu yeni hayatınızda büyüklerinizden, arkadaşlarınızdan yardım istemeye çekinmeyin. Herşeyi kendiniz halletmeye çalışmayın.
Öncelikle bir annenin kendisine şunu sorması gerekir. Acaba ben çalışırken bebeğimin bakımı nasıl olacak? Ona kim bakacak? v.b. soruları sormalıdır. Bu sorular sonunda alacağı cevap onun içinin rahatlamasına yol açmalıdır. Bu sorunlar cevaplanmadan işe başlamamalısınız.
Ekonomik durumunuzu bir gözden geçirin. Acaba siz ekonomik durumunuz kötü olduğu için mi çalışmak istiyorsunuz? Yoksa ailenize ek bir gelir olur diye mi çalışmak istiyorsunuz? Bunun kararını verin.
Sizin için önemli olan şeylerin bir listesini çıkarın. Bunları da öncelik sırasına göre sıralayın. Bu listeye göre acaba çalışmak mı sizin için daha uygun olacak yoksa çalışmamak mı? Çalışmaya karar verdiğinizde bu yaptığınız liste olumlu mu etkilenecek yoksa olumsuz mu? Mesela bebeğinizin bakımı sizin önem sıranızda 1. sıradaysa sizin işe dönmeniz bu durumu etkileyecek mi? Ya da etkilenmemesi için bir başka çözüm planınız var mı?
Diğer yandan eğer çalışmaya karar verdiyseniz işiniz sizin durumunuza kendi durumunu uyarlayabilir mi? çalışma şartlarınız biraz daha hafifletilebilir mi? Çalışma saatleriniz azaltılabilir veya esnek tutulabilir mi? bebeğinizi gün içinde emzirmeniz için uygun bir zaman ve ortam var mı? İşinizi tam gün değil de yarı zamanlı olarak yapabiliyor musunuz?
Karar anı
Tüm bu sorulara mantıklı ve doğru cevaplar vermeye çalışın. Hepsinin olumlu ve olumsuz sonuçlarını düşünün. Doğru kararı vermek için acele etmeyin. Kararınızı verdikten sonra da işe başlamak için mümkünse acele etmeyin. Doğum sonrası ilk birkaç ay anne ve bebeğin birbirine alışmaları ve kabullenmeleri için önemli bir dönem. Bu dönemi bebeğinizle en iyi bir şekilde geçirin. İşe döndüğünüz zaman da daima bir B planınız olsun. Eğer işe dönmek sizin için daha acı vericiyse, kendinizde bebeğinize karşı bir suçluluk duygusu oluşturuyorsa, sürekli bebeğinizi düşünüyorsanız, bebeğinizle birlikte olmak için müthiş arzu duyuyorsanız kararınızı tekrar gözden geçirin.