Ayrıldığımızda önce kısa süreli bir şok yaşarız. Algılayamayız durumu ve ilk zamanlar şuursuz gibi hareket edebiliriz. Ayrılığı fark ettikçe kalbimiz acımaya başlar ve çok değişik hareketler sergileriz. Ayrılmış bir insanın kırılan kalbini hiçbir şey kolay kolay düzeltemez. Bu insan aynı anda pek çok duyguyu yaşar. Kızgın, kaygılı, zaman zaman sakin, anında patlayan öfke nöbetleri, huzursuz ruh halleri ve daha pek çok çelişki. Kendinizle savaşır durursunuz. Ve her yol aynı kapıya çıkar. Onu nasıl geri kazanabilirim?


Bana göre konunun en can alıcı kısmı burası. Ayrılığı kabullenmeniz gerekiyor. Onun geri geleceğine dair düşünceleriniz varsa ayrılık acınız kolay kolay geçmez. Giden sevgilinizin geri gelmesi için türlü planlar yapabilirsiniz. Tekrar geri gelmesi için dua etmekten tutun da, eğer siz bu ayrılığa neden olan bir şey yaptıysanız, kendinizi affettirmek için çabalama anlarınıza kadar her şeyi kapsar. Kendinizle ya da sevgilinizle pazarlık yapmak, başka biri haline gelmek için ekstra bir uğraş içine girmenize de neden olur. Daha az kıskanç, daha zayıf, daha kontrollü, daha az öfkeli… gibi. Bu, mevcut acınızı sizden uzaklaştırmak için başvurduğunuz bir yöntemdir.
Onu gittiği yerde rahat bırakın ve kendinizle de uğraşmayı bırakın. Bir ilişki tüm çabalara rağmen bitmişse, bitmesi gerekiyordur. Sizi bırakıp giden insan için bittiğinizi kabul etmek zorundasınız. Siz kabul etseniz de etmeseniz de artık ayrısınız ve yola yalnız devam etmelisiniz.


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Ayrılık psikolojisinden çıkmanın en güzel yolu başka bir psikolojiye girmek bence. Kendinizi yeni ortamların ve insanların arasına atın. Çevrenizde sizi seven ve size destek olan arkadaşlarınızın olmasına izin verin. Mutlu olacağınız ortamlarda, mutlu olacağınız etkinliklerde bulunun. Sevdiğiniz şarkıları dinleyin. Ama onu size hatırlatacağını bile bile onunla gittiğiniz mekanlara gidip, onunla yaptığınız şeyleri yapmayın. Bu size ancak acı verir.
Kendinizi sevin. Değerinizin farkında olun. Onun hayatınızdan çıkmış olması hayatınızın bittiği anlamına gelmiyor. Nihayetinde hayat devam ediyor. Klasik bir teselli cümlesi gibi görünse de evet, ayrılıyoruz ve yaşamaya devam ediyoruz. Ondan önce de vardık, ondan sonra da var olmaya devam edeceğiz. Ayrılığı bir son olarak değil, yepyeni bir hayata başlangıç olarak kabul edin.