Birine değer verdiğin zaman, taviz de verirsin. Kimseye gereğinden fazla değer verme. Hak etmediği halde, hak ettiğinden fazlasını verdiğin insan şımarır. İnsanoğlu nankördür. Onun için yaptığın her şeye bakar ama kördür. Çabuk unutur. Çabuk yok sayar. Çabuk bıkar. Kendinden verdiğin kadar azalırsın. Onunla çoğaldığını sanarsın ama azalırsın. Gittiği gün, bittiğin gün olmasın istiyorsan gerektiğinden fazla fedakarlık yapma. Gerektiğinden fazla bağlanma. Aşık ol ama tutsak olma.O seni terk edecek. Belki kalben belki bedenen. Bazen bedenleri yanında olsa da akılları başkasında kalır. Bazen sadece mecburiyetten yanınızdadır. Senden gittiği gün sudan çıkmış balığa dönmemek için, çaresiz hissetmemek ve hayata küsmemek için hayatı onun üzerine kurma. Temellerini onun harcıyla karma. O gittiğinde hayatının temelden çökmemesi için kendine has bir hayat yaşamaya devam et. Bir insana adanma. Ömrünü adadığın insan için değdiğini düşünsen de bunu yapma.
Kendi hayatın olsun. Arkadaşların, uğraştığın hobilerin, işin, mesleğin ve kazancın olsun. Kişiliğini koru. Pasif ve silik bir insan değilsin. Onun seni hayattan silmesine izin verme. Kimseye kendini bağışlama. Kimse senin bu kadarını hak etmiyor. Sevebilirsin, bağlana da bilirsin. Onun için pek çok şey yapabilirsin. Ama aşırı olma. Aşırı sevme. Aşırı bağlanma ve katlanma.
Katlanmak nedir?
Seni kırdığında, aldattığında, üzdüğünde ve yorulduğunu hissettiğinde buna mecbur olduğunu düşünme. Fazlasına izin verme. Onu sevmen demek onun için yaşayacağın anlamına gelmiyor. Ve bilmen lazım ki kimse bu kadarını hak etmiyor.
Diyelim ki aldattı, diyelim ki terk etti…Her zaman B planın olsun ve her zaman ayakta kalacağın, tutunacağın bir dalın da…
Bütün dallarını ona budarsan, o gittiğinde düşersin.
Unutma. Kimse bu kadarını hak etmiyor.