Çevrimdışı

kime ait olduqunu ßilmiyorum..Ama sanırım Sevdigin kayßeden Herkese ait

Aydınlatmayacaktın sabahlarımı
Tam da kara kışlara yakalanmışken, unutmuşken baharı,
Tam da örselenmişken yüreğim acılarla, örslerde dövülmüşken,
Umutlara darılmışken, unutmuşken umut etmeyi,
Karanlıkları yar, yalnızlıkları yoldaş edinmişken,
Kaptırmışken ruhumu serseri yağmurlara,
Tam kendimden vazgeçmişken,
Girmeyecektin dünyama.
Yalancı uykular sunmayacaktın ürkek uykularıma.
Hatırlatmayacaktın uykusuz gecelerde nasıl ağlandığını.
Aldanmışlığı çok gerilerde bırakmışken,
Döndürmeyecektin yolundan duygularımı.
Kıpırdatmayacaktın yüreğimin yalnız kuşlarını.
Açmayacaktın gönül pencerelerini sonuna dek.
Gözlerini sürmeyecektin gözlerime.
Sevdanın o en çıkmaz yollarına salmayacaktın düşlerimi.
Benimsemişken boşluğu,
Boşlukla bütünleşmişken yıllar yılı,
Onulmaz acılara kucak açmışken,
Direnmişken yaşama,
Yeni gelen günle aydınlatmayacaktın sabahlarımı.
Ve bütün bunlardan sonra,
Acısına vurulduğum aşkı,
Bir tokat gibi çarparak suratıma,
İmkânsızlığı zehir gibi akıtarak ruhuma,
Çürümeye terkedilmiş bir tekne,
Yuvası darmadağın olmuş bir kuş, çalınmış bir YILDIZ gibi,
Bırakmayacaktın beni yolun tam ortasında!
Evet, hayat devam ediyor.
Ben biraz daha eksik,
Biraz daha yorgun,
Biraz daha yenik.
Hayat devam ediyor.
Artık kapalı yüreğim, yeni acılara, yeni aldanışlara.
Umudun soğuk ikliminde defalarca yüzleştiğim geçmiş...
Ve bugün sen uzaklarda, ben burada…