Ben Senin Çalmayan Kapın, Boşa Çıkan Bekleyişlerinim
Ben senin degeri sonradan anlasılanınım. Sen benim uzaklastıkca yakınlasanımsın. Ben senin vicdanının kara deligiyim kalbinin kabuk baglamayan yarası icini rahat bırakmayanınım.
Sen benim en gizli törenlerle icime gömdügümsün. Sen benim bogazıma takılanım yutkunamadıgımsın. Sen benim geri dönüsü olmayan yollarım cıkmaz sokaklarımsın.
Ben senin herkesin yanındaki mutsuzlugunum. Bir türlü unutamayacagın hafızanın söz dinlemeyen cocuguyum. Ben sende kalbin yargılanmasıyım kalemin kırılması adaletin ölümüyüm.
Sen benim canim din keske dilsiz olsaydım o sözleri söylemeseydim...... Sen benim dolu bir bulut gibi üstümde dolasanımsın.
Ben senin calmayan kapın bosa cıkan bekleyislerinim. Bitip tükenmek bilmeyen son ümidin her sabah yeniden baslayan umudunum.
Sen benim ne kadar istesem de uzak durdugum kacarken daha fazla asık oldugumsun. Kendime verdigim tutamadıgım sözlerim icine düstügüm celiskimsin...
Ben senin gözünden akan damlan kalbinden gelen öfken beyninde rahat durmayan kanim keske........ Ben senin bakıp bakıp hatırladıgın geri alamadıgın zamanınım.
Ben senin utancınimsen benim yüzlesmekten kactıgım ama bir ayna gibi karsımda duran saklanamadıgım gözlerimi kapatamadıgım utancımsın.
Ben senin son serzenesin artık ne yapsan fayda etmeyeninim.
Sen benim tükenen kelimelerim kalbimin beynime söz geciremeyisisin.
Sen benim.................. |