Çevrimdışı

Geçen bölümde gördüğümüz gibi Rabbi Shmuel Mohilever, Baron de Rothscild’in ilk yerleşimcileri desteklemesi için çok etkileyen ilk dindar Polonya Siyonistlerinden idi. Bir başka önemli kişi, laik Siyonistlerin attığı temellerde Tanrı’nın elini gören ve onlarla çalışmaya karar veren Kabalacı Rabbi Abraham İsaac Kook idi. Yeni doğan milliyetçiliğin kutsallığı hakkında ünlü Orot’u (Işıklar) yazdı. 1921 yılında Filistin’in baş rabbi’si oldu. Amerika ve Almanya’daki Reform Yahudiler Siyonizm’e çok karşıydı. Alman Reform Yahudiler şöyle dedi: “Milli dönüş (İsrail’e) umudu, baba yurdumuza (Almanya) karşı duygularımızla çatışmaktadır.” Amerikan Reform Yahudileri ise şöyle dedi: “Kendimizi artık bir ulus değil, dini bir cemaat olarak görüyoruz. dolayısıyla ne Filistin’e geri dönmeyi, ne de Yahudi devleti ile ilgili herhangi bir kanunun yeniden yerine konmasını bekliyoruz...” İKİNCİ VE ÜÇÜNCÜ ALİYA Yahudi aleminin genelde tepkisi ne olursa olsun, Yahudiler İsrail’e geri dönmeye devam etti. Son bölümde 1882 ile 1891 yılları arasında İsrail’e 30.000 Yahudi’yi götüren ilk aliya’yı –ülkeye çıkış- ele almıştık. 1903 yılı paskalyasındaki Kishinev Pogromunu ve 1905 yılındaki ilk başarısız Rus devrimini takip eden ikinci aliya, 1904 ile 1914 yılları arasında 40.000 başka Yahudi’yi İsrail’e götürdü. I. Dünya Savaşı ile Rus Devrimi’nin ardından üçünü aliya 1919 ile 1923 yılları arasında 35.000 kişiyi daha götürdü. Bir Yahudi anayurdu rüyası artık yalnızca bir rüya değildi. Muzaffer müttefik güçleri I. Dünya Savaşı sırasında kaybeden tarafı tutan Osmanlı İmparatorluğu’nu fetheder ve Britanyalılar Ortadoğu’nun kontrolünü eline geçirirken rüya gerçeğe dönüşmekteydi.

Alıntı.