| Antisemitizmin yükselişi (19.-20. Y.y.) - son çözüm
ANTİSEMİTİZMİN YÜKSELİŞİ (19.-20. Y.Y.) - SON ÇÖZÜM
1942 yılı başlarken Almanlar 9 milyona yakın Yahudi’yi kontrolleri altında tutuyordu (Avrupa ve Sovyetler Birliği’nde yaşayan toplam Yahudi sayısı 11 milyondu). Planları da tabii hepsini öldürmekti. Einsatzgruppen ölüm ekipleri, geçen bölümde gördüğümüz gibi, zaten 1.5 milyon Yahudi’yi makineli tüfeklerle katletmişti ama bu, daha birçok milyon kişiyi öldürmenin etkin bir yolu değildi: çok fazla kirli, fazla yavaş bir işlemdi ve çok fazla kurşunun boş yere harcanmasına neden oluyordu. Dolayısıyla Almanlar 20 Ocak 1942’de Berlin yakınlarında Wannsee’de bir konferans sırasında kararlaştırılan “Son Çözüm” adı verilen bir politikaya girişti: “Göç yerine, Führer’in onayladığı bir çözüm daha var: Doğu’ya sürgün. Her ne kadar sadece ara bir önlem olarak görülmeli ise de, bize özellikle gelecekteki son çözümle ilgili olarak faydası dokunacak pratik deneyimi kazandıracaktır. Zamanla son çözümün pratik uygulamasında Avrupa, Batı’dan Doğu’ya taranacaktır.” ÖLÜM KAMPLARI Son Çözüm –milyonlarca Yahudi’nin sistematik olarak gaz verilerek öldürülmesi- Gestapo’nun yıldızları Adolph Eichmann ve Reinhardt Heidrich tarafından uygulamaya konuldu. 24 toplama kampı (sayısız çalışma kampının yanı sıra) arasından altı özel ölüm kampı oluşturuldu. Bunlar: • Auschwitz – 2 milyon kişi katledildi • Chelmno – 360.000 kişi katledildi • Treblinka – 840.000 kişi katledildi • Sobibor – 250.000 kişi katledildi • Maidenek – 200.000 kişi katledildi • Belzek – 600.000 kişi katledildi Auschwitz bunların en ünlüsüdür çünkü ölüm makinesi en çok orada etkindi. Auschwitz’te 1941 ve 1944 yılları arasında günde 12.000 Yahudi gazla öldürüldü. Yahudilerin yanı sıra Nazi rejimine tehdit olarak görülen ya da ırkça düşük veya sosyal olarak aykırı addedilen yüz binlerce kişi katledildi. Milyonlarca Yahudi’nin soğukkanlılıkla öldürülmesi yeterli değilmiş gibi, bu son derece acımasız bir şekilde yapılıyordu. Kurbanlar sığır vagonlarına ancak ayakta durabilecekleri şekilde dolduruluyor, yiyeceksiz ve susuz, kışın ısıtmasız bırakılıyordu. Tuvalet ihtiyaçlarını giderebilecekleri bir yer yoktu.
Alıntı.
|