Hayat & Savaş..
Ezeli rekabetin finale sürüklediği ve malup çıkıcağım bir karşılaşmanın tam ortasında,
En can alıcı Oyuncum kırmızı kart yedi..
Her defasında yeniden toparlanıp saldırdığım cephe,
Bu sefer daha kalabalık karşıladı beni..
Her düşman askerinin bir ismi vardı bu sefer.. Komutanları Hayat.!!
Karşımdaki ilk düşmandı Acı: Önce acıttı Sonra kanattı Tüm hüclerimi Sonra yetmezmiş gibi,
En Güvendiğim askerimi aldı elimden! ilk Şehidim : Mutluluk..
Sonra bir sonraki düşmanım çıktı karşıma. Ayrılık : Önce tüm dallarımı kırdı teker teker..
Sonra yanlızlığa terk etti beni.. ilk şehidim : Dostlarım..
Sonra Son düşmanımı buldum karşımda. Hüzün : Hepsinden ağırdı aldığım yaralar,,
Ben toplandıkça o vurdu Elimde kalan En eski bastonuma.. Ve o Vurdukça Ben yılmadan toparlandım
adeta.. Ve Son şehidim.. : Yazıp yaşadığım Anılarım..
Ve Sonra celladim dikili verdi karşıma..
Yıpranmış maskemden tanıyı verdi beni.. ''Sensin o eDa''
^Ve benim! Cellad'ın Hayat!
Son iSteğini Söyle ve terk et Beni^
dedi..
Rüzgarın fısıltısıyla.!
Son dileğimdi bu dile getirdiğim..
Son nefesimdi ona verdiğim..
^Benden aldıklarını geri ver..
Ama bana değil Onlara..
Acıyı berdel ettiğin mutluluğumu..
Ayrılıkla elimden aldığın Dostlarıma ver.!^
Hüznünle Yok ettiğin O tebessümlü anılarımı..
Benden sonra beni yaşatacak tek insana ver!
Ve al benden bana verdiğin tüm eksikleri,,
Tam geLdiğim toprağa,
Beni geri ver!! Set by eDa Not: Giderken ardımda belki 100 belki 1000 tane şiir bırakıcam anılarımın arasında.. Belki hatırlanır belki bir kere okunmaz ama ugruna şiir yazılan insanlar bende hiç unutuLmaz.. Unutulmayan dostluklara & Dostluk mücadelelerine.. ARMAĞANDIR.. |