| Git...
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım beni yaktığın gibi.
çölde su,mahpusta gün,oruçta ekmek gibi
bekledim seni.
Sense araya korkular koydun,
Yasaklar koydun,
Bitmez tükenmez engeller koydun.
Şimdi nerdesin diye sakın sorma.
Sen cağırdında ben gelmedim mi?Sen
varken darılmazdım çiçeksiz baharlara,
Yağmurlu havalara,bu kasvetli akşamlara.
Sen varken;
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına,
Otobüs duraklarına....
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım....
Yıkılmazdım biten sevdaların ardından,
Gidenlere küsmezdim,
Kalanlara acımazdım....
Sen varken böyle üşümezdim,titremezdim.
Masumdum çocuklar gibi.
Böyle delirmezdim,küfretmezdim...
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim
Şimdi soruyorum sana:
Adı sevdaysa bu cehennemin,
Sen yaktında ben yanmadım mı?
Biliyorsun;
Bütün acılara yeşil ışık yaktım olmadı.
Bütün korkularına arka çıktım olmadı.
Dağlara merdiven dayadım olmadı.
Haziranda kar oldum avuçlarına yağdım
olmadı.
Sevdim olmadı,yandım olmadı,taptım
olmadı.
Artık benden pes!!!
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes!!!
Nasılsa gidiyorsun.
Biliyorum,git...
Ama ardında;
Ağlayan bir çift göz,
Paramparça bir yürek,
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan;
Çek silahını, daya sırtıma
Titrersem namerdim...
Sen Vurdunda Ben Ölmedim mi????
|