Çevrimdışı

DEPRESYON BİR HASTALIKTIR, TANIYIN , YENİN!


Depresyon ruhsal bir hastalıktır.

. Depresyon çok yaygın bir sağlık sorunudur.Ülkemizde yaklaşık her 10 kişiden birinde depresyon görülmektedir.

. Ancak halk ve doktorlar tarafından yeterince tanınmamaktadır.

. Depresyonlu kişinin iş verimi düşer,çalışamaz,insanlar ile olan ilişkileri bozulur.

. Aileye ve topluma getirdiği ekonomik yük çok büyüktür.

. Depresyon tedavi edilebilen ve tam olarak düzelebilen bir hastalıktır.

. Depresyon tedavi edilmezse intiharla sonuçlanabilir.intihar olgularının büyük bölümü depresyon geçiren hastalardır.

. Depresyonun tanınmasının ve yeterince tedavi edilmemesinin hastaya ve topluma maliyeti çok yüksektir.

. Tanınması ve tedavi edilmesi halkın ve doktorların eğitimi ile mümkün olabilir.

Depresyonda olan hastaya ailesi, çevresi nasıl davranmalı?

Bize gelen hastalardan biliyoruz ki,depresyon tanınmadığı için, hasta anlaşılmamaktadır. Şahıs yaptığı işleri artık yapamadığından, ”dermansız”, yorgun, bitkin olduğundan, hiçbir şeye karşı ilgi duymadığından; içinden gelmediğinden; çevresi tarafından ”tembellikle,miskinlikle” suçlanır, oysa hasta yaşam enerjisini yitirmiştir. Bu durum hastanın” elinde ve iradesinde” olan bir şey değildir.tamamen hastalığın getirdiği bir sonuçtur. Hastanın çevresi mantıklı düşünmeli ve daha önce ”tembel” olmayan bir insanın neden şimdi ”tembel” diye nitelendirdikleri pozisyonda olduğunu anlamaya,çözmeye çalışmalıdırlar.
“Bir şeyin yok, evham yapıyorsun kafaya takıyorsun, düşünecek ne var” türünden sözler hastayı rahatsız eder. Anlaşılmadıklarını düşünüp iyice içine kapanırlar. Bazen de; "haydi gezmeye gidelim, eğlenelim, haydi gül biraz” şeklinde cümlelerle hastalara yardımcı olunmaya çalışır. Oysa bu tür teklifler bile hastayı yorar. Depresyonda olan hastaların çoğunluğu sessiz-sakin gürültüden uzak, problemlerden uzak bir ortamda yaşamayı düşlerler.konuşmalar, bağrışmalar, çocuk sesleri, eğlenmeler çok rahatsız eder. Çünkü
onlar çok farklı bir dünyada yaşarlar. Bu dünyada; elem , keder, ümitsizlik, yorgunluk,karamsarlık” vardır, yanlızlık, çaresizlik” vardır.

Hastanın yakınında olanlar hastaya bir şey telkin etmeden onu nötr bir şekilde anlamaya,değerlendirmeye çalışmalı.yargılamadan,üzmeden konuşmalı. ”Bir şeyin yok” sözünü asla kullanmamalı. Hastayı mutlaka bir psikiyate götürmelidirler.

Alıntı..