Çevrimdışı

İlk-çağlarda, insan-denilen büyü ve mitolojilerle, "anlamlandırma" ihtiyacını giderdi, tarihsel süreç içinde, "akıllandıkça", "anlamlandırma" biçimi de "akıldan-yana" doğru kaymaya başladı. Sonradan-akıllanan insan, büyü ve mit-leri çok çocuksu bularak, "ezeli-ebedi" olan, "ilk-neden" dediği, "tanrıyı-yarattı" ve fakat daha sonra bu tanrı da onun "anlamlandırma" ihtiyacı için, yetersiz kaldı veya "daha da akıllanınca", tanrıyı daha da "kristalize" etti veya "tamamen" terk-etti onu...
Din-öncesi dönemlerde, ne mitler, ne de büyü, hayatı boyunduruklama gücüne sahip değildi, sadece, "araç-statüsündeydi", tek-tanrıcı dinsel yapıların ortaya çıkışıyla birlikte, hayatın "düz-gülülüğü" de uç-vermeye başladı. Tüm bir orta-çağ boyunca, hayatı "aristo'nun" dedüksiyonunu yedeğine alan, teolojik yapılar birlikte belirledi...
Ortaçağın sonlarına doğru "ilahiyatçıların-kendi içlerinde başlayan" tartışmalar, ortaçağın bu "dedüktif" anlayışını tırtıklamaya başladı, bu tartışma sürecinde, "akıl-denilen", kendi-prangalarını koparıp attı...
Aklın prangalarından kurtulmasıyla birlikte, "dünyadaki-olmaklığın" kendisi, "öte-dünyaya" veya varlık-üstü "tinsel-güçlere" göre değil de yine bu-dünyadaki "duruma-göre" "çözündürülmeye" başlandı, bu sürecin "metodik-formatı" ise, artık-indüksiyon oldu. Aslında bu anlayış "antikitede başlamış, dinlerin ve aristonun-etkisiyle kesintiye uğratılmıştı, işte bu nedenle yeni başlayan döneme "rö-nesanas" denildi..Bu yeni dönemde, Ortaçağın/aristonun tümden-gelimci teorik kurgularının yerini, tüme -varımcı mantığın ürettiği teorik yapılanmlara almaya başladı...
Ancak, tümevarımsal-teorik yapıların, bir-çok teorik "açmazları" vardı, , uzun süre aç-bırakılan aklın, prangalarından kurtulmasından sonra, büyük-bir aç- gözlülükle, doğaya ve toplumsal olgulara saldırıp, "onları-anlamak" istemesi, ve bu isteğin baş-döndürücü -teknik sonuçları doğurması, "teorik-sorunların" deşilmesini "ihmal-ettirdi"... Bu te orik-sancıların "tartışılmaya-başlandığı" dönemlerde ise, zaten "akıl-eğemenliğini" çoktan ilan edip, "tanrının-yerini" almıştı bile, kurumsallaşan ve hayatı-insanı belirleyen haline gelen bu aklı, "tahtından" indirmek pek-de kolay değildi... tanrılara karşı, "yaşamdan-yana" verilen savaşlar her zaman sancılı olmuştur...

Alıntıdır.