Her gidişi ayrı bir hüzün olan,
Son gidişinin ardından, boynu bükük üç beş mısra bırakan,
Bir Kadın!
Dizlerinde geçmişin yarası,
Yüreğinde kırık aşkların acı hatırası,
Saçlarında bir serçenin özgürce dansı,
Gözlerinde kadınlığının verdiği birkaç damla gözyaşıyla...
Birazcık sıkılgan,
Biraz kırılgan,
Her zaman hırçın,
Epeyce kalp yoran...
En büyük korkusu kalp kırmak olan,
Fakat, yorduğu kalplerden, içinde kendinin bile,
Barınacak bir yeri olmayan, kaleler kuran,
Yolda yürürken somurtan,
Nereden bilsinler, yüreği sevgi dolu olan,
Selam vermesi güç,
Verdiği selamı almamak suç olan,
Bir Kadın!
Hayata umut dolu bakmasını bilen,
Sırf bu yüzden umutlarını rafa kaldıran, dostları gibi,
Kırılmasınlar diye, belki bir gün satarım diye bir dilenciye...
Şarkılarında mutluluk isteyen,
Hiçbir şarkıya sığamayan,
Tek sığdığı dizeler hayat olan, ona da sığamayan zaman zaman,
Çok kişilik bir tiyatro oyununda,
Birden fazla rolü oynayan,
En sevdiği rol ise;
‘‘İncitmek Beni'' olan...
Bir Kadın!