katili de olsa esaretin bedeli
içimdeki umutlar adına haykırabilirim..
yeryüzündeki ilk yağmur damlası kadar saf olan hayallerime göndermeler yaparım
satır başlarında...
suskun gözlerim sessizliğin egemenliğinde tutsak.
cümlelerimi prangalardan kurtaramam
oyamam taşları
dört duvarla çevrili beynimin
Kaçamam b'k kokan kanalizasyonlarında şehrin
yürüyemem....
yağmur altında ıslansam da
vicdanım kan ağlarken.
bahaneler yaratırım bileklerime
ve sana kanarım her gece
ölümler eşliğinde.
♥