Çevrimdışı

Yusuf Sarayda (2) Yazan seyit ahmet uzun
Yakup, Yusuf’un ayrılığına çok üzülmüştü.
Ama çocuklarının sözüne de inanmamıştı.
Bir gün Allah’ın kavuşturacağını biliyordu.
Bunun için de sabretmesi gerekiyordu.
İşte Yakup üzüntülü halde bekleyedursun.
Yusuf kuyuda kardeş ihanetine uğramış,
Şaşkınlıkla olacakları bekliyordu.
Ancak kuyuda yalnız olmasına rağmen
Yine de çok korkmuyor, üzülmüyordu.
Çünkü yüce Allah ona kurtulacağını
Ve bu olayı da onların haberi yokken
Kardeşlerine haber vereceğini bildirmişti.
İşte tam o sırada bir kervanın sesi duyulur.
Yolcular orada bir kuyu olduğunu ve
Su bulacaklarını tahmin ediyorlardı.
Bunun için de oraya elinde kova ile
Bir arkadaşlarını gönderirler.
Adam kovayı kuyuya salladığında
Gözleri büyük bir şaşkınlıkla açılır.
Ve hayretle arkadaşlarına seslenir;
Müjde müjde burada bir çocuk var!
Hemen onu kuyudan çıkarıp sakladılar.
Çünkü onu bir eşya olarak düşünüyorlardı.
Yusuf’u alınca deve kervanı yola koyuldu.
Güneş tepelerin ardına çekilirken
Ağaçların altında o gece dinlendiler.
Sabah etraf kızılken yola çıktılar.
Bir müddet sonra Mısır’a varırlar.
Kervandakiler esir pazarına giderler.
Yusuf’u kuyuda buldukları için de
Hemen elden çıkarmak istiyorlardı.
O gün Mısır’ın vezirlerinden Aziz
Köle pazarına çıkmış, geziyordu.
Yusuf’u orada görünce çok beğendi.
Onun gözlerindeki zeka kıvılcımını sezmişti.
Bunun için hemen onu satın aldı.
Aziz,Yusuf’u evine götürdü.
Karısı Züleyha’ya teslim ederek ona;
Ona iyi bak ve değer ver tamam mı?
Bakarsın bir gün onu evlat ediniriz
Ya da bize belki bir faydası dokunur.
Allah böylece onu saraya yerleştirmişti.
Kuyudan saraya geçiş tamamlanmıştı.
Şimdi Yusuf’un olgunlaşması gerekiyordu.
Yusuf saray hayatına alışmıştı.
Nerede ne yapacağını biliyor,
İnsanlara karşı oldukça iyi davranıyordu.
Aradan geçen uzun yıllardan sonra
Yusuf yakışıklı ve zeki bir genç oldu.
Allah bu yakışıklı ve zeki gence
Adaletle hükmetme gücü verir.
Ancak Yusuf büyük bir tehlikedeydi.
Çünkü kaldığı evin hanımı kötü kalpliydi.
Onun için ahlaksız şeyler düşünüyordu.
İşte bir gün kadın kapıları kapattı.
Yusuf’ta içerideydi o sırada.
Yusuf ne olduğunu anlamamıştı.
Züleyha,Yusuf’a iyice yaklaşarak,
Ona ahlaksız bir teklifte bulunur.
Yusuf bu teklif karşısında utanır.
Ve ben Allah’a sığınırım bu kötülükten
Diyerek kadından uzak durmaya çalışır.
İyiliklere nankörlük kötü bir davranıştır.
Kocanız da bana çok iyi davrandı.
Üstelik Rabbimde beni korudu.
Siz de kocanıza ihanetten vazgeçin.
Bu çok iğrenç bir davranıştır,dedi.
Ancak kadın Yusuf’u duymuyordu bile.
Onun düşündüğü sadece ahlaksızlıktı.
Bunun için Yusuf’u kovalamaya başladı.
İman yüreğine işlemiş genç insan
Bu kötülükleri yılan gibi görüyordu.
Ondan olabildiğince kaçmaya çalışıyordu.
Kadın da onu kovalarken kapıya vardılar.
İşte tam o sırada kapı açılmasın mı?
Hem de kapıda kim vardı biliyor musunuz?
Züleyha’nın kocası Aziz duruyordu.
Kadın hemen kocasının arkasına saklandı.
Eşine kötülük yapmak isteyen bu adamı
Ya zindana atar ya da işkence edersin dedi.
Yusuf gayet sakin bir şekilde ona;
Hayır efendim asıl o kötülük düşündü.
Ben ondan kaçmaya çalıştım,dedi.
O sırada kadının akrabalarından birisi
Kapının yanından geçiriyordu ki,
Olayı görünce durdu ve dinledi sonra;
Bakın Yusuf’un gömleğine dedi.
Şayet arkadan yırtılmışsa Yusuf haklı
Önden yırtılmışsa kadın haklıdır.
Aziz gömleğin arkadan yırtıldığını gördü.
Yusuf’ a dönerek şöyle dedi;
Yusuf sen bu olayı söylemekten vazgeç,
Ey kadın sen de günahın için af dile.
Çünkü sen günahkarlardan oldun, dedi.
Bu olay kısa süre için de sarayda duyuldu.
Saray kadınları Züleyha’yı küçümsediler.
Bir köleyle birlikte olmak istediği için.
Onu şaşkın olmakla suçladılar.
Ancak Züleyha bunları duymuştu.
Hemen onlara bir yemek hazırladı.
Bir davetçi göndererek onları çağırdı.
Onlar için yastıklar minderler hazırlamıştı.
Yemeleri için de çeşitli meyveler.
Kadınlar meyvelerini yemeye dalmıştı.
İşte o sırada Züleyha,Yusuf’a seslendi;
Ey Yusuf haydi çık karşılarına, dedi.
Kadınlar birden bire Yusuf’la karşılaşınca,
Gözleri hayretten fal taşı gibi açıldı.
Ona bakmaktan kendilerini alamadılar.
Bu sırada meyveyi soyarken dalmışlardı.
Meyve yerine bıçakla ellerini çizdiler
Ama bunun farkına bile varamadılar.
Bu bir insan olamaz dediler hayretten.
Bu olsa olsa üstün bir melektir.
Züleyha, kadınların şaşkınlığını görünce;
İşte beni ayıpladığınız genç budur,dedi.
Fakat o bundan şiddetle kaçındı.
Ancak sizler de şahit olun ki,
Dediğim ahlaksızlığı ona yaptıracağım.
Şayet dediğimi yapmayacak olursa,
Onu mutlaka zindana attıracağım
Ve onu orada süründüreceğim,dedi.
Bunun üzerine Yusuf Rabbine dua etti;
Allah’ım zindan daha iyidir, dedi.
Bunların istediği ahlaksızlıktan.
Beni bu kötülükten koru ya Rabbi!
Allah onun duasını kabul etti.
Onların hilelerini Yusuf’tan uzaklaştırdı.
Aziz Yusuf’un haklılığını bile bile,
Halkın dedikodusundan dolayı
Yusuf’u zindana attırdı.
Suçsuz bir insan kurban edilmişti.
Bir saraylının ahlaksızlığına.
Çağlar boyunca da böyle olmuştu.
Böyle olmaya da devam edecektir.
Allah kalplerden sürgün edilmişse
Her türlü kötülük normalleşiyordu.
Yusuf namuslu kalmasının karşılığını
Zindana atılmakla almıştı.
Bakalım Yusuf’u daha neler bekliyor