| Sevdik Seni Güzeller Güzeli Efendimiz
Bir ses yükseliyordu Hira dağından…
“Oku” diyen Cebrail, Okuyamayan El-Emin…
Allah’ı(c.c.) anlatan bir melek, ona yol alan Hz. Ahmet(S.A.V.)…
Dağları, taşları iman ettiren oydu…
Hristiyan Papazı, çölde ki yılanı, imansız Yahudi’yi…
Ebu Lehep tayfasından mı olduk?..
Yoksa iman edip imansızlara mı kandık…
O gösterirken kurtuluşu, biz çukurlara el açtık…
O Ağlarken bizim için, biz günümüzü gün ettik…
Ve O ibadet ederken günbegün, biz ibadet edenlere saydık…
Selamün Aleyküm dedin bize ve tüm meleklere…
Saygı gösterdin bizlere ve tüm iman edenlere…
Duacıydın bize her zaman Ümmetin olalım diye…
Sana eziyet edenleri affettin, o kara Vahşi’yi bile…
Hattab oğlu Hz. Ömer çıktı Safa kapısından kılıcı belinde…
Müslüman oldu güçlendirdi İslam’ı yaydı kılıcı elinde…
Hz. Ali çocuktu, büyüdü Efendimizin evinde…
Allah’ın Aslanı oldu Hz. Hamza’nın Peşine…
Yıkıldı putlar Mekke’de, Kâbe temizlendi Şeytan’dan…
Putları yıkabilmek için vazgeçti Sahabeler evinden barkından…
Hüzün yılı yaşadın değerliydi senin için o iki can…
Amcana çok üzüldün ama Hz. Hatice oldu bağrına Hicran…
Sendin en kıymetli insanlık için…
Değerini bilmeyenler oldu değersiz bir biçim…
Yakarışımız sana ey Emir-Ül Mümin…
Yalvarışımız sana ey gül kokulu El-Emin…
Dua ettik Allah’a Ahirette sana ümmet olmak için…
Sevdik seni güzeller güzeli Efendimiz Allah için…
|