| Hayat Bu Kadar Acımasız Olmamalı
Bu Vietnam'da savaşan ve sonunda evine dönecek olan John adında bir askerin
hikayesidir.John evine gitmeden önce San Francisco' da bulunan anne babasına
telefon açtı.
" Sevgili anne ve babacigim,sonunda eve geliyorum ama birşey sormak
istiyorum.Bir arkadaşımı da beraber eve getirebilir miyim? "
" Tabii ki " diye cevapladılar. "onunla tanışmaktan mutluluk
duyarız".
"Ama bilmeniz gereken birşey var" diye John devam etti," o savaşta ağır
yaralandı.Kara mayınına bastı ve kolu ile bacağını kaybetti.Başka gidecek hiçbir
yeri yok.Onun bize gelmesini ve bizimle yaşamasını istiyorum".
" Bunu duyduğuma çok üzüldüm oğlum, belki kalacak başka bir yer bulması için ona
yardımcı olabiliriz"
"O hayır , onun bizimle yaşamasını istiyorum ."
"Oğlum," dedi babası, " sen ne istediğinin farkında değilsin.Böyle büyük bir
sorunu olan birisi bizi çok rahatsız eder.Bizim kendi hayatımız var ,ve böyle
farklılığa izin veremeyiz. Bence sen eve gelmeli ve bu çocuğu unutmalısın.O
kendi yaşamını devam ettirmenin bir yolunu bulacaktır."
O andan sonra , John telefonu kapattı.Anne ve babası ondan başka bir söz
duymadılar...
Birkaç gün sonra , San Francisco polisinden bir telefon
geldi.Oğullarının bir binadan düşerek öldüğünü söylediler.Polise göre
intihardı.Anne ve baba telaşla uçağa binerek oğullarının teşhisini yapmak için
San Francisco' daki şehir morguna gittiler.John ' u teşhis etmişlerdi. Ama
gözleri faltaşı gibi açılarak bilmedikleri birşeyi farkettiler. John 'un bir
bacağı ve bir kolu yoktu...
|