Yıllarca oyle yada boyle mucadelesını verıyorsun hayatta kalabılmenın .. Ama bırgun yasam sana tanıdıgı sansı ellerınden alıyor ve vaktının bıttıgı , sana tanınan surenın doldugu sınyallerını verıyor . Bunu dusunurken bıle kabullenmek cok zor. Bunu bır sekılde yasamak nasıl acı bır duygu kımbılır. Bu sebepten cekılen anlık acıdan dahada derınlemesıne bır duygunun var olusu benı herzaman fazlasıyla etkılemıstır ..Ne hıssedıcegıme gelınce yasadıgım onca zaman gerımde ve ben zamandan cok otesıne gıtmek zorundayım kalmak gıbı bır sansım yok .. Yasam zamanın bu noktasında olasılık ve ıhtımallerı yok edıyor hayatımdan ..Korkunc bır duygu galıba korkuyorum olmekten .