Çevrimdışı

o zaman yap hadi

büyük bir şevkle sar beni ama dur

sarmadan önce sevdiğini söyle bir kere daha

deniz gözlerinle dalgalan içime

seviyorum seviyorum aşkım de bakarak içime

önce nefes almadan söyle hızlı olsun ölüşüm dudaklarında

sonra bir nefesde değil her nefes alışında tekrarla

SENİ SEVİYORUm

bağır ama dur yüreğim dayanır mı sanıyorsun bu aşka

her atışında kalbinin hissetmelisin beni

ancak öyle dayanabilirim aşkına

güç verirsen senden bana

şimdi hadi tam zamanı akıt aşkını içime

damarlarımda hissettir duygularını karıştır duygularımla

ama dur panzehirim yok aşkım

ya bağlanırsam sana damardan

ya bırakamazsam bir daha seni

olmak istemezse dünya sensiz

olabilirmiyim dünyamda neslisiz

ve artık her yer sessiz

kalkalımmı aşkımızın rüyasından

uyandığımızda bu güzelliklerden söyler misin yeniden

yine de severek

Aşkım dermisin herşeye rağmen

ölene dek hatırlar mısın bir aşk vardı

ölürken son defa

AŞKIM

-------------------------------------------------

Aşka benzeyen bir yıkıntı bile gerçekleşmeden biraz olsun beklenti kalır içerde saçma gelsede giderken sevgi dolu kalmak

ben her şiirde saçma da olsa biraz olsa sevgi dolu kalan gözler görmek için yazar ve okurum dinleyenlere ne güzeldir anlamsız gözler ya da düşüncelerle bunu okuyan ya da dinleyenlerin hali


Ama sadece bir kaçı özeldir ve anlar bunu daha da özeli yaşayabilir bunu. Gerçi daha özel olanlar kaybedilenlerdir hep, hayatın en özeli olup kaybedildiği ile benzetilebilir

İntihar gibi birşey belki bir cinayet kan içinde uyanmak karanlığa bir kere bile yürüyememek "seni sende bilirsin ama ben daha çok bilirim demek" Ya da diyememek.

----------------------------------------------

Anlam veremediğim bir sabahın kuş sesleriyle birlikte gelen karmaşası kulağımdaki cıvıltılı tınlamalar. Arkasından doğa üstü bir güçle repliğimi yerine getirmem hergüne başlangıç aynı iken neden bitiş farklıdır diye sorarken görmek karanlığı.

Karanlık aydın olanın karşıtı diye düşünülebilir. Oysa karanlık görmeniin en aydın yanıdır. Bir çok davranış engel olsada görmeye karanlık hep korkuyla anlatır sen öğren diye. Aslında umut dolu bir kitap gibi uyarmasada yaşadıklarının ardından gelen pişmanlık canlandırır seni.

Yaşamın üç farklı boyutundan tek farklı boyutu yaşamak canlı olduğunu hissetmek. Kimine göre bir dokunuş kimine göre bir ses canlı olmanın kanıtı oysa ben ne dokunur ne konuşurum geceleri cansızlığıma bırakır harcarım koşulsuzca benliğimi.

Sevmenin bir diğer adını oluşturuyor "ben". Severken kaç kişi anlatabilir ki gönülden. Keşife çıkıyor sanki hiç yaşamamışcasına insan. Ah şu gökyüzünün bir kalbi olsada seni yağdırsa bana o zaman inanırmıydın bu mucizemise ey aşksım sen...

Aşk dediğim mucize kelimesi eklendi yanına. Tek mucize aşk mı olacak hep senin, soğumuş duygularına. Bilirsin en önemli mucize yaşadığın ben anılarımda. Keşke demeden seni sevebilsem kalemimden uzak kollarımda...