Çevrimdışı

ben seni sevemem sosyete güzeli...
yaşayamam dilediğin sevginin çevresinde...
önce sever gibi görünüp sonra arkamdan kahkahalarla güldürtmem seni...
hem! söylermisin sen ne zamandan beri aşka inanır oldun..
hangi diskoteklerde unuttun sevgililerini?
okul yoluna alışabildinmi?
annen son verebildimi konken partilerine? baban; sakın aşık olma haa! diyormu hala...
hadi yine dik başlı ol ilk günkü gibi, yine söyle saf bir köylü çocuğu olduğumu...
hem haksızda değilsin ki bu sözlerinde...
sen kuşların cıvıltıları arasında bembeyaz bir villada çiçeklerin ortasında şeref verdin dünyaya...
ben ise bahtım gibi kapkara bir kış gecesi sokaklara çamurların aktığı ker***li bir damda yetmişlik bir emin'in kollarında geldim dünyaya sosyete güzeli...

benim anam bana çüss demedi...demedi kızım...
evden çıkarken babam bay bay demezdi bana allaha emanet ol oğul derdi...
dedem hızır (a.s) yoldaşın ola derdi...
benim vaktimi geçireceğim bir süs köpeğim olmadı yoktu!
ama dağlarda arkadaşım karabaşımız vardı..
mertti üstelik...

biz sevincimizden kahkaha yerine dişimizin görünmeyeceği bir şekilde yanağımızı yukarı çekerek gözümüzü kısıp tebessüm ederdik a kızım...
yani sosyete güzeli bizim evden kesik çakal uluması gibi kahkaha hiç yükselmedi...
yani yürek yaralıydı bizde..
yani can son nefesine kadar asi bir savaşçıydı...
biz yüreğimizin güzelliğinden biz merhametimizin güzelliğinden hiç birşey kaybetmedik...
biz kokteyllerde kanepe yemedik...
anamın kara fırın dediği sobamızda yaptığı ekmekleri yerdik a kızım...
bazen, bazen namerdin düşüncesine bile malzeme olmamak için simit yerdik...
sonrada kürdanla uğraşırken keçi etide pek sertmiş derdik...
simit yerdik ama gururlu ve namusluydu gözlerimiz....

sen hiç sekiz kilometreyi sevda türküleri okuyarak yürüdünmü sosyete güzeli...
sen hiç olmayan çoraplarının yırtığı görünmesin diye yırtık ayayakkabında ayak parmaklarını yumup gururunu korudunmu....
söylesene sosyete güzeli ben mum ışığında ders çalışırken sen mum ışığında ıstakoz yiyip kırmızı şarapla geceyi kucaklıyordun belki..
boşver be sosyete güzeli ben zaten seni sevememkii...!!
senin dünyaya gelişini şampanya patlatarak benim dünyaya gelişimi ise silah patlatarak kutlarlardı töremizce...
dedimya neyime gerek senin gibi sevgili...!!

senin modeli geçmiş diye binmediğin arabalarının ben arkasından bakarak giderirdim hasretimi...
senin giymeyip sokağa attığın elbiseler benim en yeni, en güzel elbiselerimdi...
dedim ya!!!
neyime gerek senin gibi sevgili...
senin çevrende bu kadar entellektüel ve dazlaklar dururken...
ben seni sevemem sosyete güzeli...
ben anadolu çocuğuyam oğlum....

Muzaffer BadiLLi

Daha önce verildimi bu şiir bilmiyorum ama , hoşuma gitti paylaşıyım dedim.