İçimde her gün yağmurlu bir cenaze sabahı, galip gelmeye yakın ebedi sessizlik,ölümü nasıl karşılarım ki sensiz...Muaf kalamadım, bütün sorularımın cevabı senle birlikte yok olup gitti ,ben ise hep dünüme isyanlar ettim seni mazeret kılarak.. Bildiğim en güzel şiirimdin hiç unutmadım bugünde,dünde..Şimdi gidiyorsun;gittiğin hiç bir yere güneş doğmayacak,vicdanın gibi zifiri kalacak her yer.Tuttuğun eller kırılacak ve dudaklarında benden kalan izler.Ne tuaf..