| Cevap: HiçLiğim..
virgülden sonra sonsuzdur hayat’
bir virgül koyuyorum,
adımı yazıyorum rengini kaybetmiş duvara.
artık sonsuzluğa karışabilirim...
bir müzmin yok’sun-luk’tur:
her virgül sonrası,
sonsuzluğa karışmış bir sûret.
adımı kimse anmıyor artık...
liman deyince akla hep sevgili gelirdi;
- veya belki de direk -
virgülden sonra sonsuzluğa karışmış,
yitik birer anı(yım) şimdi...
artık susuyorum; benimle susuyor gece:
karanlıklarını kaybediyor her an.
ilmek ilmek büyürken yalnızlığım;
bir virgül koyuyorum // herşey kanıyor...
|