Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
sen gidiyordun...ve ben çaresizdim
ardından bakarken bir avuç kor ateşti kalbime
bıraktığın giderken ömrümce anı diye saklayacağım
oysa ben gözlerini gözlerimde saklamak isterdim
mutlu bir gülümsemeyle
hayat gülebildiğin kadar yaşamakmış.
seninle ne güzel doğardı günler
içim içime sığmazdı ne güzeldi dünya seninle
olduğum zaman şimdi bir özlem gönül ufkunda doğan
yaralı duygular üzerine acı renginde
ve bir hasret gönül bağında adım adım dolaşan
hayat gülebildiğin kadar yaşamakmış.
senin yeşerttiğin yerlere hazan mevsimi taşıyan
bak ayaz kesti geceler ve kırağılar düştü sevdiğin nergisler
üzerine buz tuttu umutlar batar oldu kalbime
sensizliğin güllerini diktim hatırana gönül bahçeme
hayat gülebildiğin kadar yaşamakmış
yokluğunun şerefine açtılar kan renginde...