| Cevap: Yokluğun....
Saymadım. Kaç yıl geçti aradan...
Ben her günbatımında bu ağacın altındayım.
İçiyor, kızaran ufukların ötesini gözlüyor, senin geri dönmeni bekliyorum.
Sensiz hüzün dalgaları vuruyor, bu sahile.
Sensiz yaşam boş.
Benim gibi bir bekleyen daha var. Her akşam kulübesinin önünde oturur. Her akşam aynı şarkıyı dinler, taş plaktan.
''Beklerim hergün bu sahillerde mahzun böyle ben,
Gün batar, kuşlar döner, dönmez bu yoldan beklenen...''
Neden bekletiyorsun?
Niçin gelmiyorsun?
Söyle.
Neredesin sen?..
---
Alıntıdır..
|