Çevrimdışı

Artık Üşümüyorum

Ne zaman
Bir filmi izlerken uyuya kalsam
Kollarımda uyandığın sabahlar geliyor aklıma
Ve burnuma kızarmış ekmeğin kokusu...
Artık ne öyle sabahlar var
Ne de
Adımı yazman için
Nefesinle buhunlanan camlar...

Kar yağdığında nasıl da çocuklaşırdın
Sıkı sıkı sarılırdın gök gürlediğinde..
Yarım bırakırdın okuduğun her kitabı
Ve hep
Aynı sarkıyla yumardın gözlerini geceye...

Suratını asardın eve geç gelsem..
Sonra bir endişe sarardı yüreğini
“ya gün olur da hiç çalmazsan bu kapıyı? ”
Korkun bana bulaşırdı hemen
O an, binlerce kez kaybederdim seni...
......

Seni bana düğümleyen korkuların yerini
Şimdi koskoca bir boşluk aldı..
Çok zaman geçti,
O zamansız telaşların üzerinden...
Biliyor musun artık üşümüyorum
Yorganı üstümden çekip alan yok
Geceleri uyurken...


Okan Savcı