Çevrimdışı

Özgür dünyadan sonra saklı yaşamdayım…
Duvarların ardında…
Her gün yeni acılarla zenginleşirken yüreğim,sevdam yoksul,azıksız…Azalıyoruz..
Birbirini tekrarlayan yaslı günlerin boğuntusunu da kimse bilmez…
Acı bir kedere sevkolunmuş suretim…
Kanser kokulu “F” tipi odalarda;
Yüzümde hayatın sıtmalı rengi ,buruşmuş sevinçlerim ,dostluğum pusularda…
Ve yarı yüzü yok insanların…
Sabırsız…Korkak…Kaypak…
Burada düşündüğüm her düşe bir türkü yakıyorum…
Yaktığım türkü beni yakıyor sonra…
Yarin sesine yakın notayı çalmamın yok mümkünü…
Suç sayıldı türkülerim…Suç sayıldı ona seslenişlerim…
Üst üste yüklü suç dosyalarım Yargıtay aşamasında,toz toplarken raflarda…
Bir karartı çöker;umuduma,sevincime,yağmuruma…

Yokluğunda burada yıllar verirken;
Yar ,ihanetlere açmıştı pencerelerini…
Yeni sesler ,yeni aşklar çağırırken onu gitmeliydi,gitti…
Benim sicilim bozuk,yüzüm sabıkalı…
Hem ben bırakmamışmıydım onu yangınlar ortasında…
Gitmeliydi elbet,gitti…

Belki bu yüzdendir yazamadığım gecikmiş pişmanlığım…
Bir sevdanın son sözlerini yazdım şimdi…
Anılarla beslenen aşkımın son direncini….

Bir uğultu ummanı işte akıp gittiğim…Bir uğultu ,kendi rüzgarında savrulan…
Göçebe aşıklar gibi ,şehir şehir gezerken ,mevcutlu jandarmalar eşliğinde…
Hep şehir dışından sevdim sevdiklerimi…
Bir hükümle sürgün edildim İstanbul’dan…
İstanbul’da bırakıp kanatlarımı…

her şeye rağmen,sağ elimle vurup sol omzuma ,derim:
“Aldırma oğlum !...Bir çığlıkla tükenmez gençliğin”…
Ben ki düşerek öğrendim uçurumların adını…
Bir örümcek sabrıyla örerken umutlarımı,bilirim ki bu duvarlar benim değil …Ben de bu duvarların değilim…

Zor günlerden,yaşamın sancılı yanlarından gelse de sesim…
Eksilmeyen ve eğilmeyen bir dirençle,mavi özgürlük türküleri söylerim…
Sesim uslanmaz…
Sesim zarf içinde gider dostlara…onlar yüzümü bilmez,sesimdir bizi dost eden…
Demem o ki :
Yürüyorum bu uzun yolculukta,karanlığı gün be gün tüketerek…
ve desteleyerek ışığı..

Şairimin dediği gibi;
“ÇÜNKÜ KISA BİR ÖYKÜDÜR HAYAT…
UĞRUNA UPUZUN ACILAR ÇEKTİĞİMİZ…
KISA BİR TÜRKÜDÜR,
BİR KEZ DAHA SÖYLEMEK İÇİN DELİRDİĞİMİZ