| Cevap: sensizlik
Kanadı kırılmış,zemheri ayazında kalmış,yuvasız bir serçe gibiydi gönlüm.Barınabilecek bir dal aramaktan yorgun,hayatın savurmaları eşliğinde biçareyken en son umut olarak SENİ bilmiş,sana gelmiştm.Bu gelişimde sadece umut değildi yoldaşım.Herşeyim bellemiştim seni.Yeniden canlanmıştım sanki,hayat bulmuştum senle...
Bi an sadece bi an yüreğine katmıştın yüreğimi.Bu bile yetmişti zavallı gönlüme.Sonsuza kadar bıkmadan taşıyacağı kocaman bir sevda bıraktığın,yaşattığın avuç içi kadar mutlulukla koca bir ömür tüketecek olan gönlüme....
Sen gittin,gitmeliydin de zaten.Ama o serçe misali titrek kırılgan gönlümden sevdanı da yanına alıp gidemedin.O benle kaldı yokluğunda yalnızlığıma ortak dertlerime sırdaştı.Sensiz geçen her gece yudum yudum hayalini içerken ben ve sürekli aynı nakaratı mırıldanırken o hep yanımdaydı;
Kısmet değilmiş mutluluk
Unutmaya çalışırım
Bir sevenim olur elbet
Sevmesem de alışırım...
Ama ne unutmaya çalıştım ne de alışmaya.Teninden başka ten değsin istemedim tenime,kokundan başka koku duymayı...
Seni Seviyorum Bebeğim fısıltılarının çınlamaları kulaklarımdan hiç silinmesin istedim.
Gözlerimi senle açtığım hayat senle bitecek buna YEMİN ETTİM....
|