| Cevap: sensizlik
Ve ölümlere koşar, bir aşık...
ve dün gece, bana, beni sevip sevmediğini, bilmediğini söyledin, senli geçen bir günün ardından...
eskiden, gözyaşlarım düşerdi, seni bulduğum için duyduğum mutluluktan..şimdi ise, bir acıyla yanıp tutuşuyorum...sevginden yoksun, hayattan yoksun...yaşamak, ölüm bana..ölüm, özgürlük...
ellerini kaçırdın benden dün..seni kavrayamadım..bakmadın gözlerim içine..güneşi görmedin sen dün gözlerimde..aşkını, itiraf etmedin dün...ve dün, "bilmiyorum" dedin bana..."bilmiyorum"...
bana olan sevginden ettiğin şüphe, hançerledi yüreğimi taa orta yerinden...Bir gözyaşı aktı yere, kanayan yerinden kalbimin..dışarıda, güneş var, benim kalbime yağmur yağıyor...ve ağlıyor durmaksızın, gittiğin yola bakarken gözlerim...
ne yaptım?, suçum neydi?, "seni, delicesine sevmek mi", derdi arabesk söylemler...evet..suçum, seni sevmek mi?
suçum, sana zarar gelmemesini istemek mi? sen olmadığında akan gözyaşlarım mı suç işledi..?
seni düşünmek mi suç? hayal etmek mi?
bir kuş kondu pencereme, seni anlattım ona...kızdı gitti..bana mı sana mı bilinmez..dedim ya, seni severken, suç mu işledim...?
senden, sevgi beklemekle hata mı ettim? bilmen gereken, şüphe etmemen gereken sevginden şüpheyi ben mi ettirdim?ben mi sürükledim seni, "acaba"lara? ben mi hissetiremedim sevgimi? ben mi suçluyum seni severken? yoksa sen mi beni öldürürken?
bana, "sen herkesden ve herşeyden önemlisin" derdin...niye gittin göz göre göre, niye bıraktın beni ölümlerin kucağında bugün?
senin, beni sevdiğini bilerek ölmek isterdim...
şimdi, ölüm sebebim oldu, sevgisizliğin...
|