Hafiza kaybi
Seni unutup da gelmiştim buralara.
Hatta kendi ismimi bile,
Başkalarına soruyordum....
Ben’i sen’de unutmuştum ya?
Zaman adımı da silmiştir sanıyordum...
Sen Okan deyince hatırladım,
Hafızam yerine geldi...
Canlandı birden dünler,
Şiirlere şöyle bir baktım da
Ben seni çalmışım bazı akşamlardan!
Sesin yabancı değil ama,
Artık geçmiyor damarlarımdan “O KAN.......”
İnsan hatırlar mı
Kendine geldiğinde,
Bilincini yitirdiği günleri?
Sana bir soru o halde;
Hüzün müydü yüzüne vuran?
Yoksa yüzün müydü?
Hüzünlerimin arasında duran!