Karşılık (Response) Nesnesi
Ve geldik Web Server’in Çıktı (Output) sağladığı istemciye giden karşılıkların oluşturduğu nesneye. Server’dan Browser’a giden herşey karşılıktır. Bu bir ASP veya HTML sayfası olabilir, sayfanın içindeki GIF, JPG veya PNG grafiği, bir Flash, video veya ses dosyası olabilir. Böylesine zengin içeriği olmakla birlikte Response nesnesinin sadece bir kolleksiyonu vardır: Cookie’ler. Buna karşılık Response nesnesinin kullanabileceğimiz çok sayıda özelliği ve metodu bulunur. Önce Cookie kolleksiyonunu ele alalım; sonra önemli Response nesnesi özellikleri ve metodları üzerinde duralım.
Cookie’ler
Request nesnesinin Cookie kolleksiyonuna değinirken, ziyaretçilerimizi Browser’larına Cookie göndererek tabir yerinde ise işaretleriz, demiştik. Bu işaretleme, söz gelimi, ziyaretçinin bir Form’a yazdığı adı ve soyadı ile elektronik posta adresini Cookie olarak onun bilgisayarına kaydetmek şeklinde olur. Bir kişi sayfamızı talep ettiği anda, ASP programımız bu kişinin bilgisayarında daha önce koyduğumuz Cookie’yi arar ve bulur; Cookie’den bu kişinin adını öğrenir ve mesela sayfamız “Sayın Filanca, sitemize hoş geldiniz!” başlığını görüntüler.
Cookie’ler sadece böyle fiyaka amaçlı olarak kullanılmaz; ziyaretçinin daha önce sitemizde ziyaret ettiği sayfaları veya elektronik ticaret sitemizden satın aldığı kitap türlerini Cookie’ye kaydedebiliriz. Ziyaretçinin ikinci ziyaretinde ona önce bu sayfaların veya kitapların kö
prülerini sunabiliriz. Bir Cookie’nin adı ve anahtarları (key) ile bu anahtarlara karşılık değerler olur. Örneğin:
<% Response.Cookie(“Bizim_Cerez”)(“Adi_Soyadi”)= “Necip Fazıl” %>
Bu, ziyaretçinin Browser’ına (yani sabit diskine) “Bizim_Cerez” isimli bir Cookie gönderir; bu Cookie’nin “Adi_Soyadi” adlı bir anahtarı vardır; bu anahtarın değeri ise “Necip Fazıl” olur.
Cookie kolleksiyonunun iki özelliği bulunur:
Expires (zaman aşamı süresi): Bir cookie’nin artık geçersiz olduğu tarihi gösterir.:
<% Response.Cookie(“Bizim_Cerez”).CookieExpires = “August 7, 2000” %>
Bu Cookie, 7 Ağustos 2000 tarihinden sonra kullanılmaz olacak demektir.
HasKeys: Cookie’nin String mi içerdiği yoksa anahtarları ve değerleri mi bulunduğunu belirtir, “HasKeys = False” birinci, ““HasKeys = True” ise ikinci durumu belirtir. Bir Cookie’de birden fazla anahtar ve değer bulunuyorsa, tümünü bir ASP kodu içinde yazmak, Cookie’nin gönderilmesini kolaylaştırır
Metodlar
Response nesnesinin bir çok metodu vardır; bunlardan .Write’ı yukarıdaki örneklerde sık sık kulandık:
<%
DIM Adi_Soyadi
Adi_Soyadi = “Necip Fazıl Dayanır”
Response.Write(“Merhaba, benim adım, “ & Adi_Soyadi)
%>
örneği, ziyaretçinini Browser penceresine: “Merhaba, benim adım Necip Fazıl Dayanır” yazdırır. Fakat VBScript, size bir kolaylık sağlar; buna bazı ASP tasarımcıları “eşittir metodu” adını verir:
<%
DIM Adi_Soyadi
Adi_Soyadi = “Necip Fazıl Dayanır”
%>
<%= “Merhaba, benim adım, “ & Adi_Soyadi %>
Özellikler
Response nesnesinin bir çok özelliğini kullanarak ziyaretçimize göndereceğimiz sayfaları ve diğer unsurları yönetiriz:
Buffer (Tampon) : True (doğru) olarak ayarlandığında ziyaretçiye gönderilecek sayfanın bütün unsurları bir tampon bölgede toplanır, Script’in çalışması bitinceye kadar beklenir ve HTML sayfa toptan gönderilir. Kimi zaman ASP kodumuz sonuna kadar çalıştığında ziyaretçiyi başka bir sayfaya ve siteye yönlendirebilir. Bu gibi sebeplerle, özellikle çok işlem gerektiren ASP sayfalarının baştarafına bunu sağlayan kodu koymakta yarar olabilir:
<%
Option Explicit
Response.Buffer = TRUE
%>
Flush (hemen gönder): Buffer metodu sayfanın tümünün Script’in icrası bitmeden gönderilmesini önlerken, Flush bunun tam tersini yapar. ASP, Response nesnesinin Flush metodu kullandığımızı gördüğü anda, o ana kadar icra edilmiş kodun sonucu olan HTML’i Browser’a gönderir:
<%
Option Explicit
Response.Flush
%>
Clear (Boşalt): Buffer metodu ile Script’in sonunu beklerken geçici bir alanda tutulmakta olan HTML, Clear metodu ile temizlenir, yok edilir. Flush metodunda tampondaki HTML Browser’a gönderilir; ancak Clear metodu tampon bölgedeki herşeyi yok eder. Böyle “tehlikeli” bir metod neden vardır, ve nerede kullanılabilir? Bir çok yerde: ziyaretçinin sözgelimi elektronik alışveriş sitemizde alışverişten vazgeçtiğini belirtmesi üzerine tampon bölgede tutmakta olduğumuz ve alınan mallar listesini içeren HTML’i bu yöntemle temizleriz:
<%
Option Explicit
Response.Clear
%>
Expires (Süresi dolar): Kullanıcı tersine bir ayar yapmadıysa, Browser genellikle görüntülediği sayfaları Geçici Internet Dosyaları dizinine (cache) kaydeder ve tekrar aynı sayfayı görüntülemek istediğinizde sayfayı Internet’ten edinmek yerine kendi sabit diskinden alır. Oysa özellikle haber gibi süreli bilgilerin sunulduğu Web sitelerinde bu sitenin itibarını sarsar. ASP tekniğiyle bunu önleyebiliriz. ASP sayfamızda bu sayfanın gözgelimi 60 dakikadan fazla cach dizinde tutulmamasını sağlayacak Expires metodunu kullanabiliriz:
<%
Option Explicit
Response.Expires = 60
%>
Burada yazdığımız rakamı değiştirerek, sayfanın cach’de tutulacağı dakikayı değiştirebiliriz. “Expires = 0” sayfanın hiç saklanmamasını sağlar.
End (Son): Response nesnesinin o anda icra edilmekte olan Script’i durdurarak, o ana kadar ne elde edilmişse hepsini Browser’a göndermesini sağlayan metodu olan End, aynı zamanda Buffer metoduyla tutulan HTML’in de gönderilmesine yol açar. Bu metoddan sonraki HTML veya ASP kodları icra edilmez:
<%
Option Explicit
Response.End
%>
Response nesnesinin ASP sayfasının çıktı kontrolünü sağlayan bu metodlarını aşağıdaki eğlenceli Script’le sınayabilirsiniz (ASP ile eğlence de bundan daha fazla olamaz!). Burada Browser’a gitmesi ümidiyle üç cümle var. Programı çalıştırın ve bakalım hangisi ekranda kalacak? Bu kadar eğlendiğinize göre şu soruyu da yanıtlayabilirsiniz: Neden?
<% @LANGUAGE = VBScript %>
<%
Option Explicit
Response.Buffer = True
Response.Expires = 60
%>
<HTML>
<BODY>
Bu 1 Numaralı mesajı mı Browser’a gidecek?
<%
Response.Clear
Response.Expires = 0
%>
<HTML>
<BODY>
Bu 2 numaralı mesaj mı Browser'a gidecek)
<%
Response.Flush
%>
</BODY>
</HTML>
<%
Response.End
%>
Bu 3 numaralı mesaj mı Browser’a gidecek?
</BODY>
</HTML>