Çevrimdışı

Biz seninle sevmesini bilemedik,
Birbirinden ürken iki renk gibi,
Henüz fırça atılmamış bir tablonun,
İki ucuna sindik...
Seveceğimiz varsa da,
Gönül birliği ile bir çizgi çizemedik.
Biz seninle sevmesini bilemedik!!
Eski çilelerden örülü bir kazağın,
Dar kesilmiş boynundan,
Başımızı geçiremedik…
Seveceğimiz varsa da,
El birliği ile bir top yünü eğiremedik.
Biz seninle sevmesini bilemedik!!
Birer yarımızı bile,
Beraberimizde getirmemişken,
Bütünleşmeyi denedik.
Seveceğimiz varsa da,
Sözbirliği ile ayrılığı çözüm belledik…!!!

-------------------------------

Gözlerinde başlayıp sözlerinde bitendim,
Bir mesken edinmeye çalışan kalbinde ince sızıydım..
Yeniden aydınlanıyor dünya seninle,
Hep ellerinde kalabilseydim,
Büyük bir aşkı bizimkisi..
Sen bana gülüm derdin,
Ben sende öğrendim güle aşkı!!
Ve sende gördüm gülün dikeni kanatıyormuş eli..!!
Bir hikayem vardı ben anlattım sen dinledin,
‘’Göğsün dik gel durma oralarda’’ dedin!!
Kattın peşin sıra geldim durdum karşında..
Şimdi bir hikayem daha var senden başkalarına!!
Nasılda kanmış inanmışım bilsen sana..
Aldatılmışlığın hikayesini bıraktın bana..
Bakır tadında bir gül koydun başucuma,
Ve sende gördüm gülün ihanetini!!
Kapadım şimdi pencereleri mi,
Örttüm perdelerimi ışık sızmıyor odama..
Unuttum gülün tadını, adını,
Kokusu sen olmayan gülü koklamam!!
Unuttum kokusunu gömdüm içime,
Vurdum gittim bir başka seraya..
Bahar da kır çiçeği göreceğim,
Senden sonra bir başka bahar daha varsa…!!

----------------------------------------------

Başa çıkabilirdim bu yalnızlıkla..
Meğer içinde yokluğun da varmış,
Sevdiğim, bu kadarı fazla!
Omzuma yüklediğin yüklerin ağırlığı,
Sessizliğin,
Ve sensizliğin sağırlığı yetmezmiş gibi,
Bir de;
Eylülün yağmurlu bakışları duruyorken, pencerede,
Ben taşıyamam bu ayrılığı...
Düşerim sabahın bir vakti,
Artık benim olmayan yatağa...
Durmadan yaşlar akar,
Saç tellerinin düğümlendiği,
Ve terinin karıştığı yastıklara...
Kokunu ararım da,
Bulamam..
Binlerce güneş doğsun üzerime,
Gözlerimden bu uykusuzluğu,
Bir de seni arayışları,
Söküp atamam....
Sonra bir sigara yakarım,
Tüm gelmeyişlerine...
Hasretin dumanlanır sevdiğim,
Buğulanır camlarım yine!
Şehir yeni güne uyanır,
Oysa ben,
Her sabah ezanında seni özlerim...
Ve bütün isyanlarım,
Alabildiğine ayaklanır.....
Ceketimi alır çıkarım evden,
Zaman geçsin diye okurum bütün gazeteleri,
Sokak lambaları daha yanmamıştır oysa,
Geceden kalma sarhoşların naraları duyulur,
Beraber yürüdüğümüz yollarda...
Ayrılık ne derse desin!
Bu özlem bitmez...
Ben seni arıyorken şehrin ıssızlığında,
Rüyalarımı görüyorsundur sen benim,
Kim bilir.???
Belki de yokluğum kirpiğinde donmuştur?
Gözlerini kapatıyor,
Ve beni dudaklarında eritiyorsundur sevdiğim!!

__________________

Our brain is Our Weapon