Çevrimdışı

İstanbul Hatırası

Sandallar yosun rengi deniz göğe boyalı
Rüzgar dalgalanıyor bulut dağılmış suya
Bir ağ atılmış sanki mavi yeşil oyalı
Göreni esir eden şehir yatmış pusuya
Sandallar yosun rengi deniz göğe boyalı
Yedi tepe yedi renk düşürmüş ebrusuna

Köpüklü ninnilerle uyuyor kız kulesi
Mehtap pullar yağdırır mavi gelinliğine
Şehir sırrını eser kabarıyor nefesi
Özgürlüğü fısıldar gece serinliğine
Köpüklü ninnilerle uyuyor kız kulesi
Kaçar ince gölgesi suyun derinliğine

Şehzadeler uyansın gün doğuyor saraya
İşte aralanıyor sedef kakmalı kapı
Bir karanfil kokusu yayılıyor odaya
Güneşin nazarından eriyor tütsü kabı
Şehzadeler uyansın gün doğuyor saraya
Çiğ düşmüş bulutların parıldıyor kanadı

Bir rüyasın İstanbul tarihi müjdeleyen
Hayata yol arayan viraneler sendedir
Her akşam gün batımı denize ateş süzen
Su içre susuz yanan divaneler sendedir
Bir rüyasın İstanbul tarihi müjdeleyen
İsmimi sayıklayan efsaneler sendedir

Bab-ı Ali yazdırır aşkın elifbasını
Demlenip koyulaşır sohbet boğaziçinde
Kanlıca’da mayalar çoğalan sevdasını
Mayhoş bir tad bırakır maşuğunun içinde
Bab-ı Ali yazdırır aşkın elifbasını
Kapanır ayağına Çamlıca Tepesi’nde

Bir selam uçurulur Eyyub’un hanesinden
Hüzün bağlar bulutlar çöle yağmur adanır
Ravza’da bican düşen kuşların sinesinden
İstanbul sultanının duası kanatlanır
Bir selam uçurulur Eyyub’un hanesinden
Kum damlatır seraba hasreti dalgalanır

Düşecek mi hayalim bir gün topraklarına
Ey yorgun gölgeleri hayat düşleyen şehir
Siyah-beyaz bir resim uzanır mı bağrına
Hangi aşık başını dizlerinde eritir
Düşecek mi hayalim bir gün topraklarına
Şu alnım yazısını hangi taşa söyletir

Ab-ı hayat da sensin zümrüd-ü anka da sen
Yandığınca dirilen ulu çınar sendedir
Destanlardan derilip arzın kalbine düşen
Gömüldükçe yeşeren fasl-ı bahar sendedir
Ab-hayat da sensin zümrüd-ü anka da sen
Yedi rengin terkibi kutlu seher sendedir

Pınar Deniz