Sensizliğe Mumlar Yaktım
Aysızlığım azar, geceler uzar
Kalem dertli yazar, kan kızıl sızar
Ah aklım bir tüccar, yüreğim pazar
Sensizliği pula VERDİM bilesin Ela gözlerinden sağılır hasret
Gece ilmik ilmik, çoğalır hasret
Ay çıkar gün döner, dağılır hasret
Sensizliği dara GERDİM bilesin Pusulama seni sordum bilmiyor
yağan yağmur anıları silmiyor
ah gelip azrail canım almıyor
sensizliğe kefen SARDIM bilesin. Sazımın bağrından telleri söktün
al kızıl kanımı yerlere döktün
geceyi gündüzü aradım yoktun
sensizliğe mumlar YAKTIM bilesin... |