Gittin, İçimde Kaldı Ayrılık
Gittin,
Ayrılırken buz tutmuş gözlerin
Kaçamak ellerimiz komutsuz sallandı
Dudaklarımızda sıradan sözcükler
Vedalaşmayı bile beceremedik
Son bir bakış kaldı arkanda
Kalabalığa karışan
Herşey düzmece bir dinginliğe gümüldü
Gittin ...
İçimde yığınlarca kitap kaldı uçuşan
Sözcükler beynimin köşelerinden çıkıp
Korkuttular gecelerimi,
Peşimden geldi gölgeler
Aynalara bakamaz oldum
Hiç bir oyun avutmadı beni
Yaşamıma sığmayan birşey kaldı içimde ..
Yeni bir kent işkenceye hazır
Ödeşemedim gittiğin mevsimlerle
Belleğimi silkeleyip anılardan
Tik tak çaldın uzun zaman
Alışamadım yarımlığa
Düşlerimde intihar tutkuları
Sırtımda hançerinin oyduğu boşluk kaldı ..
Ayrılık, çoğalarak giriyor günlerime
Senden başka kim bilebilir
Geçmişin dökümünü yaptığımı
Ağır ağır pulsara dönüşürken güneşler
Sonbahar hüzne dönüşüyor pencerede
Artık konuk beklemeyen gözlerim
Sayfalarda bitti, ışıklar da ..
Her yani kapladı AYRILIK .. |