| Cevap: Gurbetten
sonunda evimdeyim..
tam bir haftadir evden uzak.
Ama tuaf, uyaniyorum.. veya kotu oluyorum.. bascak hemsire cagircak dugme yok.. endiseliyim, ya yine cok kotu olursam korkusu.
basim donuyor,
Halsizim,
Elim ayagim buz gibi.
Omrumden 10 yil gitti.
Bedenim yorgun, ruhum darmadagin..
birdaha eve gelemicem sandim.
Hastanede geceler kabus gibiydi,
Uykuya hasretim.
muhtaclik.
dusmanin olsa da o an, muhtacliktan dusmana el uzatirsin yardim diye.
cok tuafti.
Hayatimi her gece sorguladim.
Ya bise olursa, ya hep muhtac kalirsam.. ya cikamazsam burdan diye.
ama ufak seylerin degerini daha iyi anladim
Nefesin kiymetini, her aldigimiz nefesin sukur sebebi oldugunu
Yardimsiz ayaga kalkip, isimizi gucumuz yapabilmenin.. suyumuzu alabilmemizin.. adim atabilmemizin buyuk sukur sebebi oldugunu anladim.
Ve kendimi birdaha asla, ona buna suna, olaylara, hicbirseye stres olmicagimi..
Kafama hicbirseyi takmicama..
Ve, kendime daha iyi bakacagimi
Once ben, sonra herkesi dusuncegime soz verdim.
Her halimize sukur.
__________________ Ey Türk Bayrağım,Vatanımın sembolu,Namusum !
Korkma yılma senin yanında bizler varız Vatanımızın sembolü. Bayragim. Bizler Osmanli Torunlariyiz. Senin yanındayiz asla yılma korkma.
Sen daima dalgalanacaksın
Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.
|