Çevrimdışı

Çoğunlukta böyle bir sorun var. Herhangi bir konunun ahlaki yönlerini konuşmayı ve akıl vermeyi çok iyi biliyoruz ama sıra kendimize gelince konuştuğumuz gibi davranmıyoruz. Herkes başkasının yalancı olduğunu, sahtekar olduğunu, ******** olduğunu falan iddia ediyor fakat aynı şeyi kendisi yapınca sorun olarak görmüyor. Sanki yyalan söylemeyi, çalmayı, kırmayı, aldatmayı (her anlamda) bir tek kendisine serbest kılmışlar. Toplumumuzda müthiş bir iki yüzlülük var. Başkası kötülük yapınca kıyameti koparan, kendisine sıra geldiğinde hakkı varmış gibi inanıyor.