Çevrimiçi

Dün belediyenin temizlik görevlilerinden biriyle tanıştım. Kendine ait bir mıntıka var ve o mıntıkanın sokaklarını temizliyor. Bir kulağında kulaklık, keyifli keyifli çalışıyor.

Görünce çay doldurdum kendisine ve sandalye vereyim dedim. Sandalyede oturmak onlara yasakmış. Vidyoya alıp şikayet edenler bilen oluyormuş. Çocuk 30 yaşlarında. Tertemiz bir kalbi var.

Fakat geçenlerde başına şöyle birşey gelmiş. Sokağı süpürürken, birisi balkondan aşağı çöp atmış ve direk bu arkadaşımın başına düşmüş. O kadar üzüldüm ki. Bu ülkede bir yerlerde hala balkondan çöp fırlatan birileri var demekki. Çocuğu bir görseniz. Nazar değmesin, o kadar içten, o kadar samimi, o kadar dolu bir çocuk ki anlatamam. Böyle insanları tanımak, kötü olan kalplerimizin yeşermesini sağlıyor. Mutluluk seviyem arttı resmen. Varol Mehmet'çiğim. Dünya sizinle güzel, kalpler sizinle temiz.