Çevrimiçi

Uyuşturucu satıcılarından tut baronlara kadar, hiçbiri yaptıkları bu işin kötü bir olduğunu düşünmüyorlar. Biz çoluk çocuğa değil zengine satıyoruz, e onlar da almasınlar, zorla satmıyoruz, kaliteli kitleye satıyoruz, şöyle satıyoruz böyle satıyoruz gibi garip tesellileri var. Neredeyse ekmek satıyorlar gibi davranıyorlar. Cezaevine girince de bizi bu işe hükümet zorladı, hayat zorladı, başka yapacağımız hiçbir şey yok gibi bahanelere sığınıyorlar. Yaptıkları işin haram veya yasak olduğuyla ilgili zerre hassasiyetleri yok. Hedefleri tamamen çok para kazanmak, bir sürü ev ve lüks arabaya ulaşmak, kalabalık gezmek, sosyal medyada tanınmak ve saygı görmek.