Soguma duygusundan nefret ediyorum.
En nefret etttigim seylerden biri.
Insanlardan sogumamak icin, ellimden geleni yapiyorum, sabrediyorum, susuyorum, gormezden geliyorum, yeri geliyor affediyorum hatalari unutuyorum. Yeri geliyor uyariyorum, ip uclari veriyorum.. ya anla, anlayin, bak yapmayin etmeyin der gibisine. anlayin da beni uzaklastirmayin kendinizden ..
Izliyorum.
Bakiyorum. ve tukeniyorum.
soguma basladigi an, iste o an bana dunyayi verseler.. asla birdaha eskisi gibi olamiyorum
Istesem de, cabalasam da, kendimi zorlasam da, asla eskisi gibi olamiyorum
bambaska biri olabiliyorum o insana karsi, yapmacik seyler beceremiyorum,
Cunki icimden gelmiyorsa, sozlerim ve davranislarimi bunu ele veriyor.
Rol yapamiyoruz biz, cevremizdekiler gibi
Sevmeyip de seviyormussuz gibi
Deger vermeyip de , deger veriyormussuz gibi.. yapamiyorum.
Neyse o
Netlik. Seviyorum netligi.
Sogmayi hic sevmiyorum. Kotu hissediyorum. Uzuluyorum. Keske diyorum ve surekli dusunuyorum. Sorguluyorum.
Ama olmuyor. O duyguyu yasamak zorunda kaliyorum.
Gunlerce
Aylarca
Bazen yillarca…
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]