Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor. İnsanları değiştirmeye çalışmıyorsun ,kimin ne düşündüğünü kimin ne yaptığını umursamıyorsun ,
Yorulunca kendi kabuğuna çekilip, o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun. Anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına anlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın kalmıyor