İnanıp sevdiğimiz insanların, defalarca kalbimizi kırdığına şahit olduk ve buna rağmen onlara inanıp güvenmeye devam ettik. Çünkü affetmiştik. Her seferinde affederek, kendimize yeni yaralar açmak konusunda ustayız. Her seferinde, insanların değişeceklerine inanarak ve bizi güzel seveceklerini düşünerek, kendimize zarar verdik. Ne yapıyorsak, kendi kendimize, yine kendimize yapıyoruz. Kimsenin bize bir şey yaptığı yok. Birinci şansı hak etmeyen insanlara ikinci bir şans veriyoruz ve o da yetmezmiş gibi, üçüncü şansı da veriyoruz. Bazılarımız olayın boyutunu büyütüyor ve defalarca affederek kendini mahvediyor.
Oysaki insan doğruysa, sürekli hata yaparak, kırmaz, üzmez. Yalnızlık her zaman güzel değildir ama her zaman kötü de değildir. Hayatınızı yanlış insanlarla geçireceğinize, yalnız ölün daha iyi