Nasılsın diye sormamalı sevdiğin


Anlamalı nasıl olduğunu
Gözlerinden okumalı...
Herkesten önce ilk o görmeli
Herkesten önce ilk o anlamalı seni
Şiir yazıyorsan
Yazdıklarını en çok o beğenmeli, o sahiplenmeli
Şarkı söylüyorsan ilk o duymalı
Ne yapıyorsan yap, ilk o fark etmeli
Bir yerin acıdığında ilk o dokunmalı acıyan yerine
Gülümsediğinde, renkler bulmalı gülüşünde
Ağladığında, yüreğiyle ve ilk o silmeli gözyaşını
Yalnızlığında omzuna ilk o koymalı başını
Başkalarına başlarını koyacağı yer bırakmamalı
Hiç kimse sana onun baktığı gibi bakmamalı, bakamamalı
Seni özlediğinde nasıl geliyorsa yanına
Sen özlediğinde öyle gelmeli sana
Ortak olmalı, sevincine, yaptığına, yapamadığına
Herkes gibi olmamalı kelimeleri
Ve herkesten farklı duymalı seni
Her gün seni oturtacağı yeni bir taht çizmeli hayalinde
Her gün seni koymalı en yükseğe
Bazen sormalı kendine
“Bu gün o’nu dünden az mı düşündüm” diye...
Ve sen ilk olmalısın onun her şeyinde
Bak gör o zaman aşkın tadına doyum olur mu?
Bak gör o zaman mutluluk kaybolur mu?