Artık cümle kurmak, seni anlatmak öyle zor ki.
Söyleyebileceğim şeyler öyle kısıtlı ki artık, konuşamıyorum, yapamıyorum. Eğer söylersem boğulup gidicem bunu da biliyorum.
En iyisi diyorum unutmak seni, demlene demlene gitmek senden.
Ben nasılsa seni her çayımın deminde göreceğim, nasılsa her kahve yudumumda içeceğim.
Sen nasılsa her sigaramın dumanında gülümseyeceksin bana.
Ben nasılsa seni konuşmak isteyip söyleyemediklerimle haykıracağım.
Demlene demlene gitmek senden...
Demlene demlene gitmek...
Demlene demlene...