Çevrimdışı

Dağların Sesi

Dağların bağrında gizli sevdalar
O bilir, yokuşlarında buluşmaları
Kaya diplerindeki öpüşmeleri
Dillerin şuursuzca sürtünmelerini
Çayırlarında yuvarlanan aşıkları
Ve mis gibi kokan bahar yellerini

Aşıkları çeker, kendisine dağlar
İğreti törelere aldırmaksızın
Her vuslatın habercisi olur
Birbirine kenetlenmiş eller
Tozpembe görünür, gelecek
Sihri dağların ahenginde saklıdır

Sona ererken bazı sevdalar
Sevdalı türküler yükselir semaha
Bir uçurumun dibinde solar, fidanlar
Özgürlüğe kucak açar, ecel
Son tanıkları olur, ıssız dağ kulübesi
Ve geride kalan lal çoban

Sinelerini döver, analar feryatla
Töre kitabından iki yaprak düşer, o an
Sevdanın türküleri yükseliverir dağlara
Kahır dallarına, ilk karlar düşerken
Sevdalılar, sevda saydamın da kırılır
Ve aşkın ücra köşeleri üşüürken

Yeni sürgünler verir, taze fidanlar
Başka sevdalar indirir dereler, dağlardan
Yapraktan örülmüş bir taç sürüklenir, su da
Peşinden koşar iki aşık, sevdayı kovalar gibi
Çırpınma çabasında son bulur, tacın suda ki raksı
Tanışınca şelalenin köpüklü yarları ile

Koca bir ateş yanar, kasaba meydanında
Dağlara ulaşır, davulun tokmak vurgusu
Yüzde tül duvaklar, yürekte duvarlar
Yazılır yeniden törenin bildik kurgusu
Figan eder zurnanın sesi, yankılarla
Hesaplanmadan bitecek, yılların sorgusu

Sessiz yürüyen bir aşık, duraklayacak aniden
Kasabanın çıkışında, korkularını içine atarak
Ve kafasını çevirip bakacak, sevme ürpertisiyle
Genç aşıklarla dolu, köy mezarlığında
İki yazılı taş daha görecek, her defasında
Biri emmisinin oğlu, yanındaki yavuklusu ile

Özgürlük arayacak sevdalar, tek sığınak dağlarda
Anlayış duvarlarına çarpan, muhalif sazlar çalacak
Son tanıklarıyla devam edecek, başka sevdalar
Ve dağlar, sevdalı sevdalılar alacak yeniden
Yeni türküler yakılacak, sevda üzerine
Eli mavzerli gölgeler, uçurum diplerinde olacak
Ölümün eşiğinden atlamış, sevdalılar arayacak
Dağların sesi ile birlikte, isimleri kalacak sevdaların

İsmet Can

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...