Çevrimdışı

Bugün düşündüm de bu öfkemiz, bu kızgınlığımız niye?
Niye kırıyoruz insanları, üzüyoruz?
Niye takılıp kalıyoruz, bir bozuk plak gibi aynı şarkıyı çalıp söylüyoruz?
Bu savaş niye.. Sonra aslında biz daha çok üzülüyoruz..
Çoğu zaman egolarımıza yenik düşüyoruz, kendimize güvenmekle kaba kötü kibirli bir insan olmayı karıştırıyoruz..

Mesela özür dilemek isteyip gurur yapıp dileyemediğim aslında haklı olduğum çoğu konuda ama karşımdakini kaybettiğim o kadar çok olay var ki..

Sanal da gerçekte de..
Ben biz kendimize yabancıyız bu hayatta, savaşımız kendimizle.. Huysuzluğumuz, öfkemiz hep kendimizle..

Zaten özür dilemek de bir şeyi değiştirmiyor.. Giden asla geri gelmiyor.. Kaybedilen güzel günler geri dönmüyor..

__________________
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
#SOMA