Beni Güzel Hatırla
Beni güzel hatırla.
Okusan da okumasan da
Bütün şiirlerin en iyisi yazılıyor işte şimdi.
Bu ayrılık şiirinde
Beni güzel hatırla.
Dinlediğin türkülerde, gittiğin yollarda
Belki dün, belki bugün
Ve gelecek bütün yarınlarda
Beni güzel hatırla.
Hayallerinde beni hatırla
En huzurlu olduğun gün
Boğazına takılan hüzün işte
O benim.
Sofrada yarım bıraktığın ekmeğinim ben senin
Annen belki kızdı sana
Ben orda kaldım.
Aklının kaldığı bir lokmayım ben
Beni güzel hatırla.
Baktığın denizlere dikkat et
O dalgaları iyice süz
Ve bir şişe gelecek sana ansızın dikkat et
İçinde en mutlu olduğum gün.
İşte o gün inanmıştım sana.
İşte o an düşünmüştüm en güzel şiirlerimi
İşte o şişede aşkından yazdığım en güzel şiir.
Onu güzel hatırla.
Her yerdeyim şimdi
Bütün şehri ülkeyi ve bütün dünyayı
Ve hatta bütün evreni dolaştım.
İzler bıraktım sana dair köşe bucak
Tam o vakit getirmiştim sana,
Kokusunu çalmıştım bütün menekşelerin.
Kokmayan her menekşede
Beni güzel hatırla.
İstanbul'a bak mesela
Ayrılmaz bir bütün iki yaka
Aynı zamanda kavuşamayan birer esir.
Gönülden gönüle giden o kö
prüye
Her gülerek bakışında
Beni güzel hatırla.
Gökyüzünü düşün mesela
Her gün doğan güneşi sana armağan etmiştim.
Ve her gece parlayan ay senin eserin demiştim.
Affet sana ilahi aşktan bir pay vermiştim
Aldığım o günü hemen unut,
Beni güzel hatırla.
Sabaha karşı uyan mesela
Nerende hissediyorsan o acıyı
İşte o ta kendisi
Yaşanacak güzel günlerin,
Sana verdiğim kıymetlilerim.
Gelmeyen otobüste, kalkmayan vapurda
Ve savaşın ortasında umut edilen barışta
Beni güzel hatırla.
İnsanlığı düşün mesela ansızın,
Bir yanı bahar bahçe
Diğer yanı vahşet ve kan.
Hem mutluluk taşır
Hem de acı verir ya her an
İşte o zaman
Beni güzel hatırla.
En sevdiğin rengi düşün
Nasıl da saplanmıştım kalbine bıçağı gökyüzünün
Sırf sen güzel gör diye
Yedi renge bölmüştüm beyazı
Gökkuşağını gördüğünde
Beni güzel hatırla.
En sevdiğin seyahatte arka koltukta
O ağlayan huzursuz çocuk benim.
Gözlerini kapattığın anda rüyalarında
Kimi zaman kabus
Kimi zaman düşlerin.
İşte benim yarım bıraktığın.
Acılarınım belki senin
Belki de gülüşlerin
Nerde, ne zaman, ne olduğumu bilmiyorum
Çünkü aslında ben hep senim.
Beni kendin kadar sev,
Senden bil beni
Hep aynadaki gözlerinde beni gör
Beni güzel hatırla.
Uyku sersemi kalk bir sabah
Perşembe günü olsun mesela
O da benim gibi yorar seni biliyorum
O gün bahçe nöbetini de sevmezsin
Darda kaldığın vakit
Çocukların gülüşlerinde
Beni güzel hatırla.
Kapanan kapılarda,
Söylenmemiş sözlerde,
Hayal edilmemiş düşlerde,
Acılarda sevinçlerde
Ve gittiğin her yerde
Beni güzel hatırla.
Saat olmuş on yedi yirmi beş.
Ayaklarındaki ağrıların canı cehenneme,
Gözlediğin o tren işte benim oradan geliyorum.
Beni güzel hatırla
Ayrılığa yazılmış en güzel şiir burda duruyor
Okudukça baktıkça
Ve uğruna şiirler yazılmadıkça
O bomboş insanlarda
Beni güzel hatırla.
Ben senin için İstanbul'um
Sen benim boğazıma saplanmış
Haliç gibi hançerim.
Beni güzel hatırla,
Ben seni unutmuyorum.
Tevfik Çilsoy